Высота - Эйсик

Былинами и Мифами были Мы,

Я как цветок, Сила полей меня,

Ветер, неси меня мимо полей,

Туда, где Ра чертит небеса,

Я на тебя запал, Высота,

Сестра, Силе меня представь,

Явь, Навь, вновь перелистай,

Свободным став.

Былинами и Мифами были Мы,

Я как цветок, Сила полей меня,

Ветер, неси меня мимо полей,

Туда, где Ра чертит небеса,

Я на тебя запал, Высота,

Сестра, Силе меня представь,

Явь, Навь, вновь перелистай,

Свободным став.

От базаров и домов уводили сны,

Он засыпал на окраинах, привыкая к смерти,

Изгнанный смертными, но не пленный,

Обычными смердами, на Веру неверным.

Улыбка появлялась только от плача,

Когда отвечал, неся крест на плечах,

Выл одичав, чах, лучше видел в ночах,

Дальше на час,

Встречал лицом к лицу Время,

Птенцом был для Неба в петле дня,

Слишком мелким для ливня,

Мальцом для Солнца, крича: «Заколи меня!»

Почему голос звучит только внутри меня?

Забыл своё имя я,

Миры собирая сутками в сумку,

В виде шуток, тайной окутанных,

Утони в них странник,

Потяни нить,

Дабы путь свить,

В те дали, в те дали...

Где плакали, били палками, пытали Сталкера,

Столкни меня в бездну, Жалкий,

В день жаркий, день Жатвы

Знаний, до них я жадный.

Былинами и Мифами были Мы,

Я как цветок, Сила полей меня,

Ветер, неси меня мимо полей,

Туда, где Ра чертит небеса,

Я на тебя запал, Высота,

Сестра, Силе меня представь,

Явь, Навь, вновь перелистай,

Свободным став.

Былинами и Мифами были Мы,

Я как цветок, Сила полей меня,

Ветер, неси меня мимо полей,

Туда, где Ра чертит небеса,

Я на тебя запал, Высота,

Сестра, Силе меня представь,

Явь, Навь, вновь перелистай,

Свободным став.

Моя картечь — речь, путь Воина,

Дух — меч огненный, быть вольным,

Затворник, я прибываю в созерцании,

Поглощая импульсы безмолвного знания,

В клетки сажаю непослушные буквы,

Веду битву с тактами, в минуту,

Держа беду на виду за ошейник,

Не вскормленную для будущих мишеней.

Работаю над тишиной длинной в час,

От пассов и Мира фраз, одичав в раз,

Летя в Высь, как дитя в снах,

У гроз беру голос, у Небес — блеск для глаз,

Принял уроки скрытности от тумана,

Мои семь данов, семь цветов,

Восемь нот, семя Богов в кармане,

Золотое сечение в виде спирали,

Ту, что искали, теряя дни,

Вот тебе ночи, теперь твори,

Стирая границы пределов людских,

Лети подобно птице, обрывая цепи,

Пачкая страницы предметами Силы,

Клеймя их символами своего имени,

Под испод, дабы стали они рубинами,

Дабы выстоять, продолжив своё линию.

Былинами и Мифами были Мы,

Я как цветок, Сила полей меня,

Ветер, неси меня мимо полей,

Туда, где Ра чертит небеса,

Я на тебя запал, Высота,

Сестра, Силе меня представь,

Явь, Навь, вновь перелистай,

Свободным став.

We waren heldendichten en mythen,

Ik ben als een bloem, de kracht van de velden mij,

Wind, draag me langs de velden,

Waar Ra de lucht tekent

Ik viel voor jou, hoogte,

Zuster, stel me voor aan de Force,

Yav, Nav, blader nog eens door,

Vrij worden.

We waren heldendichten en mythen,

Ik ben als een bloem, de kracht van de velden mij,

Wind, draag me langs de velden,

Waar Ra de lucht tekent

Ik viel voor jou, hoogte,

Zuster, stel me voor aan de Force,

Yav, Nav, blader nog eens door,

Vrij worden.

Dromen werden weggenomen van bazaars en huizen,

Hij viel in slaap aan de rand, wennen aan de dood,

Verbannen door stervelingen, maar niet gevangen genomen,

Gewone smeerlappen, ontrouw aan Vera.

Glimlach verscheen alleen uit huilen,

Toen hij antwoordde, een kruis op zijn schouders dragend,

Huilde wild, chah, ik zag beter 's nachts,

Volgend uur

Ontmoet de tijd van aangezicht tot aangezicht

Hij was een meid voor de hemel in de loop van de dag,

Te ondiep om te douchen

Een jongen voor de zon, schreeuwend: "Steek me!"

Waarom klinkt de stem alleen in mij?

Ik ben mijn naam vergeten

Dagenlang werelden verzamelen in een tas,

In de vorm van grappen, gehuld in mysterie,

Verdrink in hen een zwerver

Trek aan de draad

Om een ​​pad te maken

In die afstanden, in die afstanden...

Waar ze huilden, sloegen met stokken, de Stalker martelden,

Duw me in de afgrond, Zielig,

Op een warme dag, oogstdag

Kennis, ik ben hebberig voor hen.

We waren heldendichten en mythen,

Ik ben als een bloem, de kracht van de velden mij,

Wind, draag me langs de velden,

Waar Ra de lucht tekent

Ik viel voor jou, hoogte,

Zuster, stel me voor aan de Force,

Yav, Nav, blader nog eens door,

Vrij worden.

We waren heldendichten en mythen,

Ik ben als een bloem, de kracht van de velden mij,

Wind, draag me langs de velden,

Waar Ra de lucht tekent

Ik viel voor jou, hoogte,

Zuster, stel me voor aan de Force,

Yav, Nav, blader nog eens door,

Vrij worden.

Mijn hagel is spraak, de weg van de krijger,

De geest is een vurig zwaard, om vrij te zijn,

Kluizenaar, ik kom in contemplatie aan

Impulsen van stille kennis absorberen,

Ik plant stoute brieven in kooien,

Ik vecht de strijd met de beats, per minuut,

Problemen in het zicht houden door de kraag,

Niet gevoed voor toekomstige doelen.

Werken aan een uur stilte

Van de passen en de wereld van zinnen, soms wild,

Vliegend naar de hoogten, als een kind in dromen,

Van onweer neem ik een stem, uit de hemel - een fonkeling voor de ogen,

Les genomen in stealth uit de mist

Mijn zeven dans, zeven kleuren,

Acht noten, het zaad van de goden in je zak,

Gulden snede in de vorm van een spiraal,

Degene die zocht, dagen verspilde,

Hier zijn je nachten, maak nu

Het wissen van de grenzen van menselijke grenzen,

Vlieg als een vogel die de kettingen verbreekt

De pagina's smeren met voorwerpen van de Force,

Branding ze met de symbolen van uw naam,

Onder de onderkant, zodat het robijnen worden,

Om te overleven, zijn lijn voortzetten.

We waren heldendichten en mythen,

Ik ben als een bloem, de kracht van de velden mij,

Wind, draag me langs de velden,

Waar Ra de lucht tekent

Ik viel voor jou, hoogte,

Zuster, stel me voor aan de Force,

Yav, Nav, blader nog eens door,

Vrij worden.