Traum des Bösen - Eden Weint Im Grab

Verhallend eines Gongs braungoldne Klänge

Ein Liebender erwacht in schwarzen Zimmern

Die Wang' an Flammen, die im Fenster flimmern

Am Strome blitzen Segel, Masten, Stränge

Ein Mönch, ein schwangres Weib dort im Gedränge

Guitarren klimpern, rote Kittel schimmern

Kastanien schwül in goldnem Glanz verkümmern

Schwarz ragt der Kirchen trauriges Gepränge

Aus bleichen Masken schaut der Geist des Bösen

Ein Platz verdämmert grauenvoll und düster

Am Abend regt auf Inseln sich Geflüster

Des Vogelfluges wirre Zeichen lesen

Aussätzige, die zur Nacht vielleicht verwesen

Im Park erblicken zitternd sich Geschwister

De bruin-gouden klanken van een wegstervende gong

Een minnaar wordt wakker in zwarte kamers

De Wang' op vlammen flikkeren in het raam

Zeilen, masten, strengen flitsen op de stroom

Een monnik, een zwangere vrouw daar in de menigte

Gitaren rinkelen, rode jassen glinsteren

Kastanjes verwelken zwoel in een gouden gloed

Zwart torent de droevige pracht van de kerk uit

De geest van het kwaad tuurt uit bleke maskers

Een plaats dimt vreselijk en somber

In de avond roert gefluister op eilanden

Lees de verwarde tekenen van vogelvlucht

melaatsen die 's nachts kunnen rotten

Broers en zussen zien elkaar trillen in het park