An die Verstummten - Eden Weint Im Grab

O, der Wahnsinn der großen Stadt, da am Abend

An schwarzer Mauer verkrüppelte Bäume starren

Aus silberner Maske der Geist des Bösen schaut

Licht mit magnetischer Geißel die steinerne Nacht verdrängt

O, das versunkene Läuten der Abendglocken

Hure, die in eisigen Schauern ein totes Kindlein gebärt

Rasend peitscht Gottes Zorn die Stirne des Besessenen

Purpurne Seuche, Hunger, der grüne Augen zerbricht

O, das grässliche Lachen des Golds

Aber stille blutet in dunkler Höhle stummere Menschheit

Fügt aus harten Metallen das erlösende Haupt

Oh, de waanzin van de grote stad, daar in de avond

Bomen onvolgroeid tegen een zwarte muur staren

Van een zilveren masker kijkt de geest van het kwaad

Licht met een magnetische plaag verdringt de steenachtige nacht

O, het verzonken luiden van de avondklokken

hoer bevallen van een dood kind in ijzige rillingen

Gods toorn slaat het voorhoofd van de demonische

Crimson plaag, honger die groene ogen verbrijzelt

O, het afschuwelijke gelach van goud

Maar toch, de stomme mensheid bloedt in een donkere grot

Voegt zich bij het verlossende hoofd van harde metalen