Silk - Earth Groans

My roots have made a home

Deep in the layers of loam

I have sprouted some leaves

Released my seed, I am blossoming

Frail petals clenching fragile stalk

A life so beautiful

A life so delicate

Sands through the seam of the time keeper

Have we learned how to number our days

The hands of time will transform and shape

The silk in my wings is fair

I don’t question who I’m called to be

The gardener didn’t request a fern or a tree

He chose to plant me

So I’ll bloom, and that’s what I’ll be

The very best version of me

To honor him, I won’t stop growing till its complete

I’ll bring beauty to dormancy

Transient creations

Made precious by mortality

Vulnerable, exposed

My beauty offers no armor

Winter reveals its sharp sting

A chill breeze that’s overbearing

The vary moment is fleeting

The color in my veins have turned to grey

Frail petals clenching fragile stalk

A wind that passes and comes not again

Sands through the seem of the time keeper

Have we learned how to number our days

The hands of time will transform and shape

The silk in my wings is dead

The prettiest of things waste

Will waste

We waste

Mijn roots hebben een thuis gemaakt

Diep in de lagen van leem

Ik heb wat bladeren gekiemd

Ik heb mijn zaad vrijgelaten, ik ben aan het bloeien

Broze bloemblaadjes die de fragiele stengel omklemmen

Een zo mooi leven

Een zo delicaat leven

Schuurt door de naad van de tijdwaarnemer

Hebben we geleerd hoe we onze dagen moeten tellen?

De handen van de tijd zullen transformeren en vorm geven

De zijde in mijn vleugels is eerlijk

Ik vraag me niet af voor wie ik geroepen ben

De tuinman heeft niet om een ​​varen of een boom gevraagd

Hij koos ervoor om mij te planten

Dus ik zal bloeien, en dat is wat ik zal zijn

De allerbeste versie van mij

Om hem te eren, zal ik niet stoppen met groeien tot het compleet is

Ik breng schoonheid naar de rust

Tijdelijke creaties

Kostbaar gemaakt door sterfelijkheid

Kwetsbaar, blootgesteld

Mijn schoonheid biedt geen pantser

Winter onthult zijn scherpe angel

Een verkoelend briesje dat aanmatigend is

Het wisselmoment is vluchtig

De kleur in mijn aderen is grijs geworden

Broze bloemblaadjes die de fragiele stengel omklemmen

Een wind die voorbij gaat en niet meer komt

Schuurt door het uiterlijk van de tijdwaarnemer

Hebben we geleerd hoe we onze dagen moeten tellen?

De handen van de tijd zullen transformeren en vorm geven

De zijde in mijn vleugels is dood

De mooiste dingen verspillen

zal verspillen

We verspillen