Gold - Earth Groans

Contentment, oh so rare

A fine jewel obscure to man

A treasure buried underneath our many possessions

Its quite tiresome you know

To find the key

To find the fix

I traveled to, I traveled through

To find the key

To find the fix

I did what every one else did

Set my mind on vanity

Spent my pay on luxury

But «luxury is artificial poverty»

We sit at the banquet table

Meals served like we’re kings and queens

Yet all we ingest is a plate of envy

We sit at the banquet table

Meals served like we’re kings and queens

Starving for a taste of whats across from me

Is it ever enough?

Is it in my head?

is it in my blood?

I ran out of room

I couldn’t find the space for ease

I bought what they sold

Consume consume, I’m consumed

Exhausting myself, I spin on an endless loop

«When I have this then ill be happy

When I have that then ill be savvy»

We sit at the banquet table

Meals served like we’re kings and queens

Yet all we ingest is a plate of envy

We sit at the banquet table

Meals served like we’re kings and queens

Starving for a taste of whats across from me

An accumulation of assets

But still a groaning in our stomaches

Who knew vacuity inside would be so heavy

But may we strive for a greater gain

Free from the burden of silver

A perspective that is rich and worth the weight of gold

I will be wealthy not in what i own

But in what i can do with out

Contentment, oh so rare

A fine jewel obscure to man

A treasure buried underneath possessions

Tevredenheid, oh zo zeldzaam

Een mooi juweel dat voor de mens onbekend is

Een schat begraven onder onze vele bezittingen

Het is best vermoeiend weet je

De sleutel vinden

De oplossing vinden

Ik reisde naar, ik reisde door

De sleutel vinden

De oplossing vinden

Ik deed wat iedereen deed

Zet mijn gedachten op ijdelheid

Besteed mijn loon aan luxe

Maar "luxe is kunstmatige armoede"

We zitten aan de feesttafel

Maaltijden geserveerd alsof we koningen en koninginnen zijn

Maar alles wat we binnenkrijgen is een bord van jaloezie

We zitten aan de feesttafel

Maaltijden geserveerd alsof we koningen en koninginnen zijn

Verhongeren voor een voorproefje van wat er tegenover mij is

Is het ooit genoeg?

Zit het tussen mijn oren?

zit het in mijn bloed?

Ik had geen ruimte meer

Ik kon de ruimte niet vinden voor het gemak

Ik heb gekocht wat ze verkochten

Consumeer consumeren, ik ben geconsumeerd

Mezelf uitputtend, draai ik in een eindeloze lus

"Als ik dit heb, ben ik blij"

Als ik dat heb, zal ik niet slim zijn»

We zitten aan de feesttafel

Maaltijden geserveerd alsof we koningen en koninginnen zijn

Maar alles wat we binnenkrijgen is een bord van jaloezie

We zitten aan de feesttafel

Maaltijden geserveerd alsof we koningen en koninginnen zijn

Verhongeren voor een voorproefje van wat er tegenover mij is

Een accumulatie van activa

Maar nog steeds een kreun in onze maag

Wie wist dat de leegte binnen zo zwaar zou zijn

Maar mogen we streven naar meer winst?

Vrij van de last van zilver

Een perspectief dat rijk is en het gewicht van goud waard is

Ik zal rijk zijn, niet in wat ik bezit

Maar in wat ik kan doen met uit

Tevredenheid, oh zo zeldzaam

Een mooi juweel dat voor de mens onbekend is

Een schat begraven onder bezittingen