Eat - Earth Groans

Face down in the garden, petals for your bed

But this isn’t a pallet made for rest

The world’s weight hang over you like a blade

Sweat beading, pooling, crimson red

You saw me in my slumber, in my deviant sleep

As I lay in my ruse, my immoral cocoon

Muttering your words in my dreams

«This is my body, take and eat»

Our mortal dissonance wove into a crown

Only a king could bear the weight of the world on his brow

The sins of humanity cascade from your skin

Generating fissures in the eternal coffin

With whips driven to th slaughter

A lamb laid upon the altar

As nails piercd through your hands

My nails pierced through my eyelids

A deceiver, a thief

Thirty in silver, the price of betrayal

The spilling of innocent blood

I am the one who deserves this death

Our mortal dissonance wove into a crown

Only a king could bear the weight of the world on his brow

The sins of humanity cascade from your skin

Generating fissures in the eternal coffin

The thorn that cut your head

Is now caught in hell’s side

The temple in ruin

Has ascended into paradise

You wore the curse on your back

To place the crown of life on our heads

Our heads

Gezicht naar beneden in de tuin, bloemblaadjes voor je bed

Maar dit is geen pallet gemaakt voor rust

Het gewicht van de wereld hangt als een mes over je heen

Zweetkralen, pooling, karmozijnrood

Je zag me in mijn slaap, in mijn afwijkende slaap

Terwijl ik in mijn list lag, mijn immorele cocon

Je woorden mompelen in mijn dromen

«Dit is mijn lichaam, neem en eet»

Onze sterfelijke dissonantie verweven tot een kroon

Alleen een koning kan het gewicht van de wereld op zijn voorhoofd dragen

De zonden van de mensheid stromen uit je huid

Scheuren genereren in de eeuwige kist

Met zwepen gedreven naar de slachting

Een lam op het altaar gelegd

Zoals spijkers door je handen prikken

Mijn nagels doorboorde mijn oogleden

Een bedrieger, een dief

Dertig in zilver, de prijs van verraad

Het vergieten van onschuldig bloed

Ik ben degene die deze dood verdient

Onze sterfelijke dissonantie verweven tot een kroon

Alleen een koning kan het gewicht van de wereld op zijn voorhoofd dragen

De zonden van de mensheid stromen uit je huid

Scheuren genereren in de eeuwige kist

De doorn die je hoofd sneed

Zit nu vast aan de kant van de hel

De tempel in puin

Is opgestegen naar het paradijs

Je droeg de vloek op je rug

Om de kroon des levens op ons hoofd te plaatsen

onze hoofden