Eclipse - Earth Groans

Death claimed this day for its own

The life I had planned is now gone

The world around me fell

Even the air around me has become my own fiend

I fought, altercations I’ve spat

Till my body had grown weak

Cursed were the things my hands built

Barren was the ground I planted my seed

Everything meant nothing, and in nothingness

I found my new home

Loneliness and seclusion are my only company now

They are the only ones that will walk this path with me

My tears, all I have for food

Woe and sorrow is my only song now

Has my faith slipped through the floor

What’s left of my life, shambles in a dry well

Oh God

When did my own strides take precedent over your sovereignty

When did my sights flip the scales

When did I become more and you became less

This mess I made is a product of self-reliance

As I try to stand on these trembling legs I lean on you

You are the only constant in this wavering world

You are the only hope that I have in my darkest of days

You are my strength, my peace, when I have none

You are the satisfaction, for my emptiness, for this emptiness

Take away everything, revive this contrite heart

When the wind blows dig your roots deep

Dig your roots deep

The light breeze that once entertained these leaves

Are now vices gusting me into a heap

Now I know I created an eclipse

All these days I’ve been so blind

Now I know I cannot live with out the Son

My own desires blocking out the light

Now I know

The life I had planned is now gone

Nothing compares your presence is worth more

Now I know

Strip it away

Nothing compares I’d lose it all to gain everything

De dood eiste deze dag voor zichzelf op

Het leven dat ik had gepland, is nu voorbij

De wereld om me heen viel

Zelfs de lucht om me heen is mijn eigen vijand geworden

Ik heb gevochten, woordenwisselingen die ik heb uitgespuugd

Tot mijn lichaam zwak was geworden

Vervloekt waren de dingen die mijn handen bouwden

Onvruchtbaar was de grond waarop ik mijn zaad plantte

Alles betekende niets, en in het niets

Ik heb mijn nieuwe huis gevonden

Eenzaamheid en afzondering zijn nu mijn enige gezelschap

Zij zijn de enigen die dit pad met mij zullen bewandelen

Mijn tranen, alles wat ik heb voor eten

Wee en verdriet is nu mijn enige lied

Is mijn geloof door de grond geglipt

Wat er over is van mijn leven, rommelt in een droge put

Oh God

Wanneer hebben mijn eigen stappen voorrang gekregen op jouw soevereiniteit?

Wanneer hebben mijn ogen de weegschaal omgedraaid?

Wanneer ben ik meer geworden en jij minder?

Deze puinhoop die ik heb gemaakt, is een product van zelfredzaamheid

Terwijl ik probeer op deze trillende benen te staan, leun ik op je

Jij bent de enige constante in deze wankele wereld

Jij bent de enige hoop die ik heb in mijn donkerste dagen

Jij bent mijn kracht, mijn vrede, als ik er geen heb

Jij bent de voldoening, voor mijn leegte, voor deze leegte

Neem alles weg, herleef dit berouwvolle hart

Als de wind waait, graaf je wortels diep

Graaf je wortels diep

De lichte bries die ooit deze bladeren vermaakte

Zijn ondeugden me nu op een hoop aan het gooien?

Nu weet ik dat ik een eclips heb gemaakt

Al die dagen ben ik zo blind geweest

Nu weet ik dat ik niet kan leven zonder de Zoon

Mijn eigen verlangens blokkeren het licht

Nu weet ik het

Het leven dat ik had gepland, is nu voorbij

Niets is te vergelijken met uw aanwezigheid is meer waard

Nu weet ik het

Haal het weg

Niets is te vergelijken. Ik zou alles verliezen om alles te winnen