Peaks - Earth Groans

Before mountains were born

You pulled light from the void

The hands that sculpted the peaks

Are the same hands that molded me

How beautiful you must be

To design a world as complex as me

You tailored every strand

From the galaxies to each fragment of sand

Thunder is the words from your lips

You carry the winds in your fist

You wear the seas like a robe

Your hair is like the clouds through the atmosphere

Atmosphere

The sun awakens for you

Each dusk paints its own canvas

The storms surrender to you

Seasons turn but you’re unchanging

Trees in the forest chorus

And the waves of the sea resound

Skies proclaim your craftsmanship

And the knee of creation bows

How beautiful you must be

To design a world as complex as me

You tailored every strand

From the galaxies to each fragment of sand

Thunder is the words off your lips

You carry the winds in your fist

You wear the seas like a robe

Your hair is like the clouds through the atmosphere

Stars are your eyes through the darkness

The landscapes wrap around your bones

Giving all living things their homes

The galaxies spiral with your mysteries

So be it, you have no start

So be it, you have no end

Magnificent creator

From your hands come the prettiest of things

So be it, you have no start

So be it, you have no end

Voordat bergen werden geboren

Je trok licht uit de leegte

De handen die de toppen hebben gebeeldhouwd

Zijn dezelfde handen die mij gevormd hebben

Wat moet je mooi zijn

Een wereld ontwerpen die net zo complex is als ik

Je hebt elke streng op maat gemaakt

Van de sterrenstelsels tot elk fragment van zand

Donder zijn de woorden van je lippen

Je draagt ​​de wind in je vuist

Je draagt ​​de zeeën als een gewaad

Je haar is als de wolken door de atmosfeer

Atmosfeer

De zon ontwaakt voor jou

Elke schemering schildert zijn eigen canvas

De stormen geven zich over aan jou

Seizoenen draaien maar jij bent onveranderlijk

Bomen in het boskoor

En de golven van de zee weerklinken

Luchten verkondigen uw vakmanschap

En de knie van de schepping buigt

Wat moet je mooi zijn

Een wereld ontwerpen die net zo complex is als ik

Je hebt elke streng op maat gemaakt

Van de sterrenstelsels tot elk fragment van zand

Donder zijn de woorden van je lippen

Je draagt ​​de wind in je vuist

Je draagt ​​de zeeën als een gewaad

Je haar is als de wolken door de atmosfeer

Sterren zijn je ogen door de duisternis

De landschappen wikkelen zich om je botten

Alle levende wezens hun thuis geven

De sterrenstelsels draaien in een spiraal met je mysteries

Het zij zo, je hebt geen start

Het zij zo, je hebt geen einde

Prachtige schepper

Uit jouw handen komen de mooiste dingen

Het zij zo, je hebt geen start

Het zij zo, je hebt geen einde