Ghost - Earth Groans

Who’s voice do I hear out of your mouth

Your heart plays a new tune than before

You drifted into wastelands

Sinking into the barren sands

Cutting your tongue just to quench your thirst

You traded your morals for material

Every night I bow a knee

Pleading to he who holds light

Illuminate, radiate

For the ones who lost their sight

You slipped through the seems, became a ghost

You slipped through the seems, you’re not your self

Distance has settled in the space between us

Where has your gaze settled, or hav your eyes burnt out?

You found your stomach but you lost your pulse

Th vase has sprung a leak, you’ve been emptied out

Life once was, has evaporated

And a new host, is now acclimated

Where was the disconnect

Where was the disconnect

You drifted into wastelands

Sinking into the barren sands

Cutting your tongue just to quench your thirst

What was the straw that broke the camels back

Every night I bow a knee

Pleading to he who holds light

Illuminate, radiate

For the ones who lost their sight

I still hold on to hope

An anchor, foundation

In the blackness, even when thickest

There’s a light that shines through

Illuminate

We long await for the day that the light finds you

Return, Renew

Wiens stem hoor ik uit jouw mond

Je hart speelt een nieuw deuntje dan voorheen

Je dreef in woestenijen

Zinken in het dorre zand

Je tong snijden om je dorst te lessen

Je hebt je moraal ingeruild voor materiaal

Elke nacht buig ik een knie

Smekend tot hij die licht vasthoudt

Verlichten, stralen

Voor degenen die blind zijn geworden

Je glipte door de schijn, werd een spook

Je glipte door de schijn, je bent jezelf niet

De afstand is tot rust gekomen in de ruimte tussen ons

Waar is je blik gebleven, of zijn je ogen uitgebrand?

Je hebt je maag gevonden maar je hartslag verloren

De vaas heeft een lekkage veroorzaakt, je bent geleegd

Het leven was eens, is verdampt

En een nieuwe host is nu geacclimatiseerd

Waar was de verbinding?

Waar was de verbinding?

Je dreef in woestenijen

Zinken in het dorre zand

Je tong snijden om je dorst te lessen

Wat was de druppel die de kamelen terug brak?

Elke nacht buig ik een knie

Smekend tot hij die licht vasthoudt

Verlichten, stralen

Voor degenen die blind zijn geworden

Ik blijf nog steeds hopen

Een anker, fundament

In het zwart, zelfs als het dikst is

Er is een licht dat doorschijnt

Verlichten

We wachten lang op de dag dat het licht je vindt

Terugkeren, verlengen