Touch Me - Duncan Sheik, Kathryn Gallagher

Melchior:

Where I go, when i go there,

No more memory anymore —

Only men on distant ships,

The women with them, swimming with them, to shore…

Moritz:

Where I go, when I go there,

No more whispering anymore —

Only hymns upon your lips;

A mystic wisdom, rising with them, to shore…

Ernst:

Touch me — just like that.

And that — oh, yeah — now, that’s heaven.

Now, that I like.

God that’s so nice.

Now lower down, where the figs lie…

Moritz: (Spoken)

Still, you must admit, with the two anatomies, it truly is daunting.

I mean how everything might.

Melchior: (Spoken)

Measure up?

Moritz: (Spoken)

Not that I’m saying I wouldn’t…I wouldn’t want to not… would ever not want

to…

Melchior: (Spoken)

Moritz?

Moritz: (Spoken)

I have to go.

Melchior: (Spoken)

Moritz, wait.

Otto:

Where I go when I go there,

No more shadows anymore —

Only men with golden fins;

The rythm in them, rocking with them, to shore…

Georg:

Where I go when I go there,

no more weeping anymore.

Only in and out your lips;

the broken wishes, washing with them, to shore.

All:

Touch me — all silent.

Tell me — please — all is forgiven.

Consume my wine.

Consume my mind.

I’ll tell you how, how the winds sigh…

Touch me — just try it.

Now there — that’s it — God — that’s heaven.

Touch me.

I’ll love your light.

I’ll love you right…

We’ll wander down, where the sins lie…

Touch me — just like that.

Now lower down, where the sins lie…

Love me — just for bit…

We’ll wander down, where the winds sigh…

Where the winds sigh…

Where the winds sigh…

Melchior:

Waar ik heen ga, als ik daarheen ga,

Geen meer geheugen -

Alleen mannen op verre schepen,

De vrouwen met hen, zwemmen met hen, naar de kust...

Moritz:

Waar ik heen ga, als ik daarheen ga,

Geen fluisteren meer —

Alleen hymnen op je lippen;

Een mystieke wijsheid, die met hen opstijgt, naar de kust...

Ernst:

Raak me aan — zomaar.

En dat - oh, ja - nu, dat is de hemel.

Nu, dat vind ik leuk.

God, dat is zo leuk.

Nu lager naar beneden, waar de vijgen liggen...

Moritz: (Gesproken)

Toch moet je toegeven dat het met de twee anatomieën echt ontmoedigend is.

Ik bedoel hoe alles zou kunnen.

Melchior: (Gesproken)

Meten?

Moritz: (Gesproken)

Niet dat ik zeg dat ik niet... ik zou niet willen... nooit niet willen

tot…

Melchior: (Gesproken)

Moritz?

Moritz: (Gesproken)

Ik moet gaan.

Melchior: (Gesproken)

Moritz, wacht.

Otto:

Waar ik heen ga als ik daarheen ga,

Geen schaduwen meer -

Alleen mannen met gouden vinnen;

Het ritme in hen, meebewegend, naar de wal...

Georg:

Waar ik heen ga als ik daarheen ga,

niet meer huilen.

Alleen in en uit je lippen;

de gebroken wensen, wassen met hen, naar de wal.

Alle:

Raak me aan — helemaal stil.

Vertel me - alsjeblieft - alles is vergeven.

Consumeer mijn wijn.

Consumeer mijn geest.

Ik zal je vertellen hoe, hoe de wind zucht...

Raak me aan, probeer het gewoon.

Nu daar - dat is het - God - dat is de hemel.

Raak me aan.

Ik zal van je licht houden.

Ik zal gelijk van je houden...

We zullen naar beneden dwalen, waar de zonden liggen...

Raak me aan — zomaar.

Nu lager naar beneden, waar de zonden liggen...

Hou van me - voor even...

We zullen naar beneden dwalen, waar de wind zucht...

Waar de wind zucht...

Waar de wind zucht...