Ya No Hay Olas en la Arena - Diego El Cigala, Javier Limón, Ramon Manuel Jiménez "el Cigala"

No me importa que seas besucona

Ni que juegues conmigo a las sirenas

Ni que seas tan lista y tan persona

Ni que rías mis gracias y sonrías mis penas

No me importa que estés tan disponible

Ni que tengas la piel así de suave

Ni que seas bebible y comestible

Ni que tengas tu piso y me dejes la llave

Te tendré que aceptar tal como eres

No me importa que sepas de cocina

Ni que cuajes de flores tu terraza

Ni tus dotes medidas de adivina

Para hacer sugerencias o para no meter baza

Te tendré que aceptar tal como eres:

Una de esas mujeres

Que ocurren en la vida

Enigmas como tú para mi voz de amante

Contante, sonante

No darla por perdida

No me importa saber lo que no dices

Mientras pintas tus labios de camelia

Ni me importa que te intelectualices

Y me leas de todo, que pareces Babelia

No me importa el silencio que desnudas

Cuando estoy ya despierto y tú aún dormida

Ni me importa el runrún con que saludas

Y recreas el mundo, recién amanecida

Te tendré que aceptar tal como eres

No me importa que digas que me quieres

Ni que vuelvas la espalda a tus ideas

Cuando me hablas de mil amaneceres

Sin salir de mis brazos, aunque no te lo creas

Te tendré que aceptar tal como eres:

Una de esas mujeres

Que ocurren en la vida

Regalos como tú

Para mi voz de amante

Contante, sonante

No darla por perdida

Te tendré que querer tal como eres

Me tendrás que aceptar tal como soy

Het kan me niet schelen of je zoend bent

Of dat je sirenes met me speelt

Noch dat je zo slim en zo persoon bent

Noch dat je lacht om mijn dank en glimlacht om mijn verdriet

Het kan me niet schelen dat je zo beschikbaar bent

Zelfs niet dat je zo'n zachte huid hebt

Noch dat je drinkbaar en eetbaar bent

Zelfs niet als je je appartement hebt en mij de sleutel geeft

Ik zal je moeten accepteren zoals je bent

Het kan me niet schelen of je weet hoe je moet koken

Noch dat je terras stolt van bloemen

Zelfs je vaardigheden als waarzegger niet

Suggesties doen of geen truc uithalen

Ik zal je moeten accepteren zoals je bent:

een van die vrouwen

Wat gebeurt er in het leven?

Raadsels zoals jij voor de stem van mijn geliefde

constant, sonoor

Geef het niet op voor verloren

Het kan me niet schelen wat je niet zegt

Terwijl je je camelia lippen schildert

Het kan me niet schelen of je intellectueel wordt

En lees me alles voor, je lijkt op Babelia

Ik geef niets om de stilte die je draagt

Als ik al wakker ben en jij nog slaapt

Ik geef niet eens om de runrún waarmee je begroet

En je herschept de wereld, net daagde

Ik zal je moeten accepteren zoals je bent

Het kan me niet schelen of je zegt dat je van me houdt

Noch dat je je ideeën de rug toekeert

Als je met me praat over duizend zonsopgangen

Zonder mijn armen te verlaten, geloof het of niet

Ik zal je moeten accepteren zoals je bent:

een van die vrouwen

Wat gebeurt er in het leven?

geschenken zoals jij

Voor de stem van mijn geliefde

constant, sonoor

Geef het niet op voor verloren

Ik zal van je moeten houden zoals je bent

Je zult me ​​moeten accepteren zoals ik ben