Clavaito en la piel - Demarco Flamenco

Tú te mueres como yo me moría

Cuando no te tenía y te echaste a reír

No, no me olvido de ti

Ni me quiero olvidar

Aunque debes saber

Que en tus ojos no puedo mirarme

Tengo algo clava’ito en la piel

No es veneno pero sinto que arde

Si consigo sacarlo tal vez

M enamoré sin miedo a perderte

Y el orgullo me dejé creer

Que hay amores que nunca te mienten

Y que siempre me vas a querer (Toma)

Cuántas veces he maldecido mi suerte

Y aunque dejo de dolerme, no está fuera de mí

Je sterft zoals ik vroeger stierf

Toen ik je niet had en je begon te lachen

Nee, ik vergeet je niet

Ik wil het niet eens vergeten

hoewel je zou moeten weten

Dat ik in jouw ogen niet naar mezelf kan kijken

Ik heb iets vast in de huid

Het is geen vergif, maar ik voel het branden

Als ik het eruit kan halen misschien

Ik werd verliefd zonder bang te zijn je te verliezen

En de trots die ik mezelf liet geloven

Dat er liefdes zijn die nooit tegen je liegen

En dat je altijd van me zult houden (Neem)

Hoe vaak heb ik mijn geluk vervloekt?

En ook al stop ik met pijn doen, het is niet uit mij