This Side Of The Morning - Del Amitri

Nobody’s perfect

And that’s something that I’m sure she’ll know

'Cos trying to tell her lies from the truth at times

Is like trying to divide ice from snow

And when I knew it was over

I jumped into a taxi and said, «Just guess where to go»

And the driver turned about and said

«Finding what you want is like

Trying to divide ice from snow»

So here I sit, rolling back to bed

Knowing love’s a hazard that I’d never guessed

But from this side of the morning I couldn’t care less

I couldn’t care less

Nobody’s helpless

Although I’ve never felt this helpless before

And trying to persuade myself not to think about her

Is like trying to tell the clouds not to pour

So I’ll put down the bottle

While in my head time is collapsing and the currents run cold

So I’ll curse her memory

But don’t try telling me that she was not the emerald in a mountain of coal

Or there’s a crock of cures for cancer at the end of the rainbow

So here I sit, rolling back to bed

Knowing love’s a hazard that I’d never guessed

But from this side of the morning I couldn’t care less

I couldn’t care less

She’s the kind of girl who won’t forgive but will forget

So take me from this party, driver, put me back to bed

I wanted to be loved but just got laughed at instead

So if this taxi’s for hire

I’ll get in the back just to feel the friction of the tarmac and the tyres

So nobody’s perfect

And that’s something that I’m sure she’ll know

But trying to persuade myself not to think about her is like

Trying to tell the cockerels not to crow

Or like trying to tell the striker not to think about the goal

So here I sit, rolling back to bed

Knowing love’s a hazard that I’d never guessed

But from this side of the morning

Yeah, from this side of the morning

Yeah, from this side of the morning

I couldn’t care less

Niemand is perfect

En dat is iets waarvan ik zeker weet dat ze het zal weten

Omdat ik haar soms leugens van de waarheid probeer te vertellen

Is als proberen ijs van sneeuw te scheiden

En toen ik wist dat het voorbij was

Ik sprong in een taxi en zei: "Raad eens waar je heen moet"

En de chauffeur draaide zich om en zei:

"Zoeken naar wat je zoekt is zoiets"

Probeer ijs van sneeuw te scheiden»

Dus hier zit ik en rol terug naar bed

Weten dat liefde een gevaar is dat ik nooit had geraden

Maar vanaf deze kant van de ochtend kan het me niets schelen

Het kan me niets schelen

Niemand is hulpeloos

Hoewel ik me nog nooit zo hulpeloos heb gevoeld

En mezelf ervan proberen te overtuigen niet aan haar te denken

Is hetzelfde als proberen de wolken te vertellen dat ze niet moeten gieten

Dus ik zet de fles neer

Terwijl in mijn hoofd de tijd instort en de stroming koud wordt

Dus ik zal haar geheugen vervloeken

Maar probeer me niet te vertellen dat ze niet de smaragd in een steenkoolberg was

Of er is een hoop genezingen voor kanker aan het einde van de regenboog

Dus hier zit ik en rol terug naar bed

Weten dat liefde een gevaar is dat ik nooit had geraden

Maar vanaf deze kant van de ochtend kan het me niets schelen

Het kan me niets schelen

Ze is het soort meisje dat niet vergeeft maar wel vergeet

Dus haal me van dit feest, chauffeur, breng me terug naar bed

Ik wilde geliefd worden, maar werd in plaats daarvan uitgelachen

Dus als deze taxi te huur is

Ik ga achterin zitten om de wrijving van het asfalt en de banden te voelen

Dus niemand is perfect

En dat is iets waarvan ik zeker weet dat ze het zal weten

Maar mezelf proberen te overtuigen niet aan haar te denken, is zoiets als:

Proberen de hanen te vertellen niet te kraaien

Of probeer de spits te vertellen dat hij niet aan het doelpunt moet denken

Dus hier zit ik en rol terug naar bed

Weten dat liefde een gevaar is dat ik nooit had geraden

Maar vanaf deze kant van de ochtend

Ja, vanaf deze kant van de ochtend

Ja, vanaf deze kant van de ochtend

Het kan me niets schelen