Kindred Assembly - Deceased

First appearing as suggestion it’s hunched into their minds

As sickened ones gathered weak and viewed as saddened tales

Its pact to halt the living brings ones freedom down to size

As lifeless corpses turning pale decomposing on healths floor

Brought here by an illness a mass of squirming brains

This awful way of letting go lets all taboos fade away

In a mental home it’s nested right down that lonely hall

A room of persons unattached to all that brings us life, sadly time has come

To the uncaring they’re an eyesore to loved ones constant care

For doctors it’s a challenge of what’s lurking down inside, creeping down

inside…

To the children they are creepy, quiet, odd, and frail

Misunderstood, misdiagnosed, what made this sickened brood?

What on earth could bring them to this awful state of mind?

What brought such hell into our world?, the strangled wheelchair sits!

We can feel the change surround them in that stare we can rely

We hide our tears to shelter them yet they see not what we see

It broods along in selective minds this kindred assembly

To adhere fresh-killed to live in the vice

Forcing minds to slowly walk the horrid, lonely path of dementia

Locked far away from all the world this kindred assembly

To adhere fresh-killed to live in the vice

Forcing minds to slowly walk the horrid, lonely path of dementia

Unknowing, uncaring they smile through it all as the doors to humanity close

It lives to kill and kills at will it waits to serve the insane

Don’t let this invasion of madness around you destroy your living soul

While the blood of unknown keeps falling over us all, let it fall, let it fall!

These nightmares that haunt them could haunt you if this hell comes looking

your way

You must go with your heart and prepare for what might await

This beast from hell refreshes morose and feeds forever upon our dying earth…

A loss of all surroundings, do they know that it’s their time?

For as i speak a lonely soul routinely dies again

Locked far away from all the world this kindred assembly

To adhere fresh-killed to live in the vice

Forcing lives to slowly walk the eternal moving only path to hell, this hell,

all hell, in

Het verschijnt voor het eerst als suggestie dat het in hun hoofd zit

Terwijl zieken zich zwak verzamelden en werden beschouwd als bedroefde verhalen

Het pact om het leven een halt toe te roepen, brengt de vrijheid tot een minimum

Terwijl levenloze lijken bleek worden en in ontbinding vergaan op de gezondheidsvloer

Door een ziekte hierheen gebracht een massa kronkelende hersens

Deze vreselijke manier van loslaten laat alle taboes vervagen

In een psychiatrisch huis is het genesteld in die eenzame gang

Een kamer van personen die niet gehecht zijn aan alles wat ons leven brengt, helaas is de tijd gekomen

Voor de onverschilligen zijn ze een doorn in het oog voor de constante zorg van dierbaren

Voor artsen is het een uitdaging van wat er van binnen op de loer ligt, naar beneden kruipt

binnenkant…

Voor de kinderen zijn ze griezelig, stil, vreemd en broos

Verkeerd begrepen, verkeerde diagnose, wat maakte dit zieke broedsel?

Wat zou hen in hemelsnaam in deze vreselijke gemoedstoestand kunnen brengen?

Wat bracht zo'n hel in onze wereld?, de gewurgde rolstoel zit!

We voelen de verandering hen omringen met die blik waarop we kunnen vertrouwen

We verbergen onze tranen om ze te beschermen, maar ze zien niet wat wij zien

Het broedt mee in selectieve geesten deze verwante vergadering

Om zich te houden aan vers gedood om in de ondeugd te leven

De geest dwingen langzaam het afschuwelijke, eenzame pad van dementie te bewandelen

Opgesloten ver weg van de hele wereld deze verwante vergadering

Om zich te houden aan vers gedood om in de ondeugd te leven

De geest dwingen langzaam het afschuwelijke, eenzame pad van dementie te bewandelen

Onwetend, onverschillig glimlachen ze door alles heen terwijl de deuren naar de mensheid sluiten

Het leeft om te doden en doodt naar believen, het wacht om de krankzinnigen te dienen

Laat deze invasie van waanzin om je heen je levende ziel niet vernietigen

Terwijl het bloed van het onbekende over ons allemaal blijft vallen, laat het vallen, laat het vallen!

Deze nachtmerries die hen achtervolgen, kunnen jou achtervolgen als deze hel komt kijken

jouw manier

Je moet met je hart gaan en je voorbereiden op wat je te wachten staat

Dit beest uit de hel verfrist somber en voedt zich voor altijd op onze stervende aarde...

Een verlies van alle omgeving, weten ze dat het hun tijd is?

Want zoals ik spreek, sterft een eenzame ziel routinematig weer

Opgesloten ver weg van de hele wereld deze verwante vergadering

Om zich te houden aan vers gedood om in de ondeugd te leven

Levens dwingen om langzaam het eeuwig bewegende enige pad naar de hel te bewandelen, deze hel,

de hel, in