A Very Familiar Stranger - Deceased

As I try to tell this story my skin’s no longer tight

As if it wants to leave and get away from me

But I’ve lived through this night of fright

And found real signs of other life

In disbelief I’ll tell you what I’ve seen…

It started out as simply normal driving in my car

Taking in the world and marveling the stars above

When a woman out of nowhere appeared to be in need

So I stopped to reach a helpful friendly hand

But something wasn’t right!

She wouldn’t speak at all but I felt this urge to help her

As I told the girl to please get in my car

She looked on the verge of death pure white and freezing cold

So I placed my coat around her fragile arms

In a couple minutes time her face showed signs of life

She finally spoke and asked to take her home

She gave to me an address I assured her to relax

For in minute’s time she’d be there safe and warm

As I came across her cottage my hitchhiker was home

She thanked me so and walked up through the door

As I turned to pull away I remembered of my jacket

She wore it as she struggled to stay warm

I left my car and rang the bell thinking she’d be waiting

Instead I got the mother of my girl

She said that she’d been waiting and not to say a word

And down a narrow hall she took my hand and led the way

We stopped in a tiny room that looked as if un-lived

All around sat pictures of my stranger’s face

But the borders they were black the signature of death

She informed me that my passenger was dead

I didn’t believe a word she was sitting right beside me

Only minutes back riding in my car

She took my hand and led me back outside and through a gate

To a private cemetery in the yard

On a grave there sat a picture of my unexpected guest

From the grave I learned she died some time ago

She said in stranger’s cars her daughter finds a ride

For an accident had brought her to the ground

And every night she comes home to please her lonely mother

It’s an instinct from the time she spent on earth

But she is gone she assured me death had come

And this ghostly image was living on in my mind

I told her to cherish her spirit

She just sat and cried at the grave

I told her to cherish her spirit

She just sat and cried at the grave

In the cold she was in mourning at the passing of her child

So I felt the need to leave and let her be

But I stopped to quickly question who was my freezing stranger?

She was the perfect image of the girl

As I turned to leave the madness I caught a flash of something

It was sticking out from underneath the grave

In a shocking revelation I became at one with death

As instantly I learned the woman spoke the truth

For in the grave before me my jacket in the ground

The one I gave my stranger on this night, this very night!

She was my stranger, yet she was dead, familiar stranger

Terwijl ik dit verhaal probeer te vertellen, is mijn huid niet meer strak

Alsof het wil vertrekken en bij me weg wil gaan

Maar ik heb deze nacht van angst doorstaan

En vond echte tekenen van ander leven

In ongeloof zal ik je vertellen wat ik heb gezien...

Het begon als gewoon normaal rijden in mijn auto

De wereld in je opnemen en je verwonderen over de sterren hierboven

Toen een vrouw uit het niets in nood bleek te zijn

Dus stopte ik om een ​​behulpzame vriendelijke hand te bereiken

Maar er klopte iets niet!

Ze wilde helemaal niet praten, maar ik voelde de drang om haar te helpen

Zoals ik tegen het meisje zei dat ze alsjeblieft in mijn auto moest stappen

Ze zag er op het randje van de dood uit, puur wit en ijskoud

Dus ik deed mijn jas om haar kwetsbare armen

Binnen een paar minuten vertoonde haar gezicht tekenen van leven

Ze sprak eindelijk en vroeg om haar mee naar huis te nemen

Ze gaf me een adres waarvan ik haar verzekerde te ontspannen

Want over een minuut zou ze daar veilig en warm zijn

Toen ik haar huisje tegenkwam, was mijn lifter thuis

Ze bedankte me en liep door de deur

Toen ik me omdraaide om weg te trekken, herinnerde ik me mijn jas

Ze droeg het terwijl ze moeite had om warm te blijven

Ik verliet mijn auto en belde aan in de veronderstelling dat ze zou wachten

In plaats daarvan kreeg ik de moeder van mijn meisje

Ze zei dat ze had gewacht en geen woord had gezegd

En door een smalle gang pakte ze mijn hand en leidde de weg

We stopten in een piepklein kamertje dat eruitzag alsof het niet geleefd had

Rondom zaten foto's van het gezicht van mijn vreemdeling

Maar de grenzen waren zwart, de handtekening van de dood

Ze vertelde me dat mijn passagier dood was

Ik geloofde geen woord dat ze naast me zat

Slechts enkele minuten terug rijden in mijn auto

Ze pakte mijn hand en leidde me terug naar buiten en door een poort

Naar een privébegraafplaats in de tuin

Op een graf stond een foto van mijn onverwachte gast

Uit het graf heb ik geleerd dat ze enige tijd geleden stierf

Ze zei dat haar dochter in de auto's van een vreemde een lift vindt

Want een ongeluk had haar op de grond gebracht

En elke avond komt ze thuis om haar eenzame moeder te plezieren

Het is een instinct uit de tijd die ze op aarde doorbracht

Maar ze is weg, ze verzekerde me dat de dood was gekomen

En dit spookachtige beeld leefde voort in mijn gedachten

Ik zei haar haar geest te koesteren

Ze zat gewoon en huilde bij het graf

Ik zei haar haar geest te koesteren

Ze zat gewoon en huilde bij het graf

In de kou was ze in rouw bij het overlijden van haar kind

Dus ik voelde de behoefte om te vertrekken en haar met rust te laten

Maar ik stopte om me snel af te vragen wie mijn ijskoude vreemdeling was?

Ze was het perfecte beeld van het meisje

Toen ik me omdraaide om de waanzin te verlaten, ving ik een flits van iets op

Het stak onder het graf uit

In een schokkende onthulling werd ik één met de dood

Omdat ik meteen hoorde dat de vrouw de waarheid sprak

Voor in het graf voor mij mijn jas in de grond

Degene die ik deze nacht aan mijn vreemdeling heb gegeven, deze nacht!

Ze was mijn vreemdeling, maar toch was ze dood, bekende vreemdeling