Into the Bizarre - Deceased

My mind’s eyes, they see what I can’t see

Imagination enslaves my only life

Fear feeds fear in all minds

Laughter, taunting, sickos haunting

My last chance a game to thee

«Tarnished outcome», yells their «leader»

But there’s no one, I’m alone

In darkness, I witness disease

At work, unfolding my mind

Blank, numb, cold, I leave Earth

My mind blank, my thoughts numb, my world cold,

My mind blank, my thoughts numb, my world cold

I have lost touch with my own reflection

I must now find the one real solution

My place in life has been chosen for me This piece of maze leaves no map to guide me For what is this, who’s reaching hand?

I shake with fear, now I fly

Doomed insanity, trapped infinity

In this place, without sound nor time,

This strange and moving world

My past is torn, my future none, all memory is no good

But there’s a price that I must pay, to fall into this void

A darkened secret to be told, and nothing can avoid

Do I dare challenge this?

The trip begins, my thoughts go numb,

In shock of what I’ll see beyond

An aura rises, building fate, then suddenly I am awake

Into the bizarre, a guest to the weird,

into the bizarre, bizarre

Feeling changed, a different man, slowing down,

This journey’s gone into the bizarre, my doom is real,

Into the bizarre, bizarre

A garden of flowing fear, endless terror appears,

My travelled trip returns, I grasp my eyes and scream

A never ending vision!!!

Do you believe?

Yes, truly believe?

Do you challenge the strange?

Do you wish to be sane?

Forever I ask, do you cherish your mind?

Bizarre…

Mijn geestesogen, ze zien wat ik niet kan zien

Verbeelding maakt mijn enige leven tot slaaf

Angst voedt angst in alle geesten

Gelach, treiteren, zieken die rondspoken

Mijn laatste kans een spelletje voor u

«Aangetaste uitkomst», roept hun «leider»

Maar er is niemand, ik ben alleen

In het donker ben ik getuige van ziekte

Op het werk, mijn geest ontvouwen

Leeg, gevoelloos, koud, ik verlaat de aarde

Mijn geest leeg, mijn gedachten verdoofd, mijn wereld koud,

Mijn geest leeg, mijn gedachten verdoofd, mijn wereld koud

Ik ben het contact met mijn eigen spiegelbeeld kwijt

Ik moet nu de enige echte oplossing vinden

Mijn plaats in het leven is voor mij gekozen Dit stukje doolhof laat geen kaart achter om mij te leiden Want wat is dit, wie reikt de hand?

Ik beef van angst, nu vlieg ik

Verdoemde waanzin, gevangen oneindigheid

Op deze plek, zonder geluid of tijd,

Deze vreemde en ontroerende wereld

Mijn verleden is verscheurd, mijn toekomst niets, al het geheugen is niet goed

Maar er is een prijs die ik moet betalen om in deze leegte te vallen

Een verduisterd geheim dat moet worden verteld, en niets kan worden vermeden

Durf ik dit aan te vechten?

De reis begint, mijn gedachten worden gevoelloos,

Als schrik van wat ik verder zal zien

Een aura stijgt op, bouwt het lot op, en dan ben ik plotseling wakker

In het bizarre, een gast van het rare,

in het bizarre, bizarre

Zich veranderd voelen, een andere man, langzamer,

Deze reis is het bizarre ingegaan, mijn ondergang is echt,

In het bizarre, bizarre

Een tuin van vloeiende angst, eindeloze terreur verschijnt,

Mijn bereisde reis keert terug, ik pak mijn ogen vast en schreeuw

Een nooit eindigende visie!!!

Geloof je?

Ja, echt geloven?

Daag je het vreemde uit?

Wil je gezond zijn?

Voor altijd vraag ik, koester je je geest?

Bizar…