Morning That Looks Like Rain - David McWilliams

Could I but touch your mouth one time again

't would brighten up the darkest day

like some lost hero in a storybook

't would light my way

and we could listen to the wind again

sing it’s soft and sad refrain

but the song don’t sound the same no more

like it was before

the morning looks like rain

October rapping on my doorstep

fills my heart with fears

'till Autumn’s rushing leaves all fall

winter’s ghost appears

for Winter’s cold and in won’t be the same

with no-one to call my name

upon my window taps the time

a never ending rhyme it seems

and the morning looks like rain

and yet if I could touch your face

and make you take your place with me

then the morning wouldn’t rain

no the morning wouldn’t rain

Mag ik je mond nog een keer aanraken?

't zou de donkerste dag opfleuren

als een verloren held in een verhalenboek

't zou mijn weg verlichten

en we konden weer naar de wind luisteren

zing het zachte en droevige refrein

maar het nummer klinkt niet meer hetzelfde

zoals het vroeger was

de ochtend lijkt op regen

Oktober rapt voor mijn deur

vult mijn hart met angsten

tot de haastige bladeren van de herfst vallen

de geest van de winter verschijnt

voor de kou van de winter en binnen zullen niet hetzelfde zijn

met niemand om mijn naam te noemen

op mijn raam tikt de tijd

een oneindig rijm lijkt het

en de ochtend lijkt op regen

en toch als ik je gezicht kon aanraken

en ervoor zorgen dat je je plaats bij mij inneemt

dan zou de ochtend niet regenen

nee de ochtend zou niet regenen