Bells Of Time - David McWilliams

There are no saints or teachers

no reason here nor rhyme

just the black robed missionaries of death

to toll

the bells of time

down along the border

upon a lonely road

I saw a man in flowing robes

his hair was snowy white

he said he was five hundred years

and his hands were cold as ice

from touching all the dead men

who’d played the highest price

for living on his mountains

and running in his grass

he said he’d come to take his payment

before the hour was passed

he was tired of seeing thieves upon

what once was his alone

and ashes in his valleys

where once the flowers had grown

he said he’d seen the foreign kings

come marching through the mud

to carve their image on the land

and write their names in blood

and leave a legacy of hate

upon this sleeping land

that she might never rise again

to bide the feeding hand

he’d seen the halo’d churches rise

he’d watched the heroes fall

to lie beneath their banners

while Judas stands so tall

where behind Caesar’s scarlet sword

a smiling Jesus stands

no thorns upon his hooded brow

no holes into his shoulder

there’s no mark of shame

upon the sellers of the truth

so none may know their name

Er zijn geen heiligen of leraren

geen reden hier noch rijm

alleen de in het zwart geklede missionarissen van de dood

tolheffing

de klokken van de tijd

langs de grens

op een eenzame weg

Ik zag een man in vloeiende gewaden

zijn haar was sneeuwwit

hij zei dat hij vijfhonderd jaar oud was

en zijn handen waren koud als ijs

van het aanraken van alle dode mannen

wie had de hoogste prijs gespeeld?

voor het leven op zijn bergen

en rennen in zijn gras

hij zei dat hij zijn betaling zou komen opnemen

voordat het uur voorbij was

hij was het zat om dieven te zien

wat was ooit van hem alleen

en as in zijn valleien

waar ooit de bloemen waren gegroeid

hij zei dat hij de buitenlandse koningen had gezien

kom marcheren door de modder

om hun beeld op het land te kerven

en hun namen in bloed schrijven

en laat een erfenis van haat achter

op dit slapende land

dat ze nooit meer zou opstaan

om de voedende hand af te wachten

hij had de halo-kerken zien oprijzen

hij had de helden zien vallen

om onder hun spandoeken te liggen

terwijl Judas zo hoog staat

waar achter Caesars scharlaken zwaard?

een lachende Jezus staat

geen doornen op zijn voorhoofd

geen gaten in zijn schouder

er is geen teken van schaamte

op de verkopers van de waarheid

zodat niemand hun naam kent