Pétalos marchitos (con Antonio Orozco) - David DeMaria, Antonio Orozco

Soñé con muchas madrugadas,

Teñida la almohada de un rojo amanecer

Soñé que no te dependías,

Diciendo poesías para no volver

Para no volver,

Vendí la música de mil maneras sin saber,

Las flores lloran más

Cuando no cuidas mi jardín

De pétalos marchitos, de riñas y de gritos,

Pidiendo renacer

Y si el ayer y el viento me han traído,

Recuerdos del olvido para no volver

Para no volver,

Vendí la música de mil maneras sin saber,

Las flores lloran más cuando no cuidas mi jardín

Si n siembras la esperanza, si no riegas el sentir,

No saldrá el sol por la casa para verme

Diciendo tonterías,

Por todas las esquinas para no volver&

Para no volver,

Te di mi música de mil maneras sin saber,

Las noches lucen más

Cuando tú duermes junto a mi

Para no volver

De pétalos marchitos, de riñas y de gritos, soñé

Ik droomde van vele vroege ochtenden,

Het kussen van een rode zonsopgang geverfd

Ik droomde dat je niet afhankelijk was van jezelf,

Poëzie zeggen om niet terug te keren

Nooit meer terugkeren,

Ik heb op duizend manieren muziek verkocht zonder het te weten

De bloemen huilen meer

Als je niet voor mijn tuin zorgt

Van verdorde bloembladen, van gevechten en geschreeuw,

vragen om herboren te worden

En als gisteren en de wind me hebben gebracht,

Herinneringen aan vergetelheid om niet terug te keren

Nooit meer terugkeren,

Ik heb op duizend manieren muziek verkocht zonder het te weten

Bloemen huilen meer als je niet voor mijn tuin zorgt

Als je geen hoop zaait, als je gevoelens geen water geeft,

De zon zal niet uit het huis komen om mij te zien

onzin praten,

Voor alle hoeken om niet terug te keren&

Nooit meer terugkeren,

Ik gaf je mijn muziek op duizend manieren zonder het te weten,

De nachten schijnen helderder

als je naast me slaapt

Nooit meer terugkeren

Van verdorde bloembladen, van gevechten en geschreeuw, droomde ik