Fragile Caress - Dark Lunacy

The sky is leaving grey tears

And endless cries are falling

So let themeselves in dying

And so this useless feather

Blank mother of useless poetry

Leaded by this old and tired heart

Dividing my pain, from the

Hopes of soul

And now unscreamed voice

Behind the walls of silence

Decay to my surrender

Lost in my days

Into my eyes …

Rain deceiving myself

Going back to

That scene of autumn …

Fragile Caress

Scenes of an autumn …

Let her come back again

But while this empty feather

Goes on to write on mourning

The time is gonna turning

Lost in my days

Into my eyes … leaves

Deceiving myself

Flying back to

That scene of autumn …

Fragile Caress

Scenes of autumn …

Let her come back again

From my calm

I can hear your call … why

So dull his voice by the leaves

You will feel my touch …

A Fragile Caress

Inside me the autumn falls

The patient ground now

Receives and now I wish to die

With you …

The ground, the tears

The sheet, the tale …

Raining to me, the rain …

Nothing, nothing

Flying she has gone, now

Forever …

Now I see the fall around

The rain is falling from above

Patient ground now receives

It doesen’t wet my silent life

Now I want to die with you

It finally wets my silent death

Now I want to die with you

Turn back to

That scene of autumn …

Fragile Caress

Scenes of autumn …

Let her come back again

Scenes of an autumn

De lucht laat grijze tranen achter

En er vallen eindeloze kreten

Dus laat jezelf doodgaan

En dus deze nutteloze veer

Blanke moeder van nutteloze poëzie

Geleid door dit oude en vermoeide hart

Mijn pijn verdelen, van de

Hoop op ziel

En nu een niet-geschreeuwde stem

Achter de muren van stilte

Verval tot mijn overgave

Verdwaald in mijn dagen

In mijn ogen...

Regen bedriegt mezelf

Teruggaan naar

Die scène van de herfst ...

Breekbare streling

Scènes van een herfst …

Laat haar weer terugkomen

Maar terwijl deze lege veer

Blijft schrijven over rouw

De tijd gaat draaien

Verdwaald in mijn dagen

In mijn ogen … bladeren

mezelf bedriegen

Terugvliegen naar

Die scène van de herfst ...

Breekbare streling

Scènes van de herfst …

Laat haar weer terugkomen

Van mijn rust

Ik kan je oproep horen... waarom?

Dus dof zijn stem bij de bladeren

Je zult mijn aanraking voelen...

Een fragiele liefkozing

In mij valt de herfst

De patiënt grond nu

Ontvangt en nu wil ik sterven

Met jou …

De grond, de tranen

Het blad, het verhaal...

Regent voor mij, de regen...

Niets niets

Vliegend is ze weg, nu

Voor altijd …

Nu zie ik de val om me heen

De regen valt van boven

Patiënt grond ontvangt nu

Het maakt mijn stille leven niet nat

Nu wil ik met je sterven

Het maakt eindelijk mijn stille dood nat

Nu wil ik met je sterven

Keer terug naar

Die scène van de herfst ...

Breekbare streling

Scènes van de herfst …

Laat haar weer terugkomen

Scènes van een herfst