Snowdrifts - Dark Lunacy, Snowdrifts

«The snow forgotten now begins to fall on my pain

How many children found the eternal rest

Oh, want you take them in your whitest dream

And watching on, on deliverance from agony

Now I’m falling down with you»

Silence, into the misery of my December

I realize how much you can hurt me, silence

Anguish, between to live and die I remember

I feel the memory of a prayer, «Peter» goes on

«Now disappear, save me from my decay

I wish for time to catch my fall

And spread my wings forever»

Deadly, into the cradle of Russian poetry

How many poems of bloody writings

«Straight along this street, I can’t find relief»

Mortal, into the garden of barbed wire

How many flowers will see summer?

«Straight along this street, looking for relief»

«Peter» goes on

Peter be the great

For your son, for me

Peter buried alive

In this world, oppressive time

I an feel your heart

I can feel you’re near, now

How many tears fall in the «frozen»

Ride, over, once, over

Ride my knight of bronze

«Now disappear, save me from my decay

I wish for time to catch my fall

And spread my wings forever»

Ride my knight of bronze

«De vergeten sneeuw begint nu op mijn pijn te vallen

Hoeveel kinderen hebben de eeuwige rust gevonden?

Oh, wil je ze meenemen in je witste droom

En kijken naar, op bevrijding van doodsangst

Nu val ik met je neer»

Stilte, in de ellende van mijn december

Ik realiseer me hoeveel je me kunt kwetsen, stilte

Angst, tussen leven en sterven herinner ik me

Ik voel de herinnering aan een gebed, «Petrus» gaat verder

"Verdwijn nu, red me van mijn verval"

Ik wens tijd om mijn val op te vangen

En spreid mijn vleugels voor altijd»

Dodelijk, in de wieg van de Russische poëzie

Hoeveel gedichten met bloedige geschriften?

"Recht door deze straat, ik kan geen verlichting vinden"

Sterfelijk, in de tuin van prikkeldraad

Hoeveel bloemen zullen de zomer zien?

«Rechtdoor deze straat, op zoek naar verademing»

«Peter» gaat verder

Peter wees de grote

Voor je zoon, voor mij

Peter levend begraven

In deze wereld, benauwende tijd

Ik voel je hart

Ik voel dat je nu dichtbij bent

Hoeveel tranen vallen er in de «bevroren»

Rijd, over, eenmaal, over

Berijd mijn ridder van brons

"Verdwijn nu, red me van mijn verval"

Ik wens tijd om mijn val op te vangen

En spreid mijn vleugels voor altijd»

Berijd mijn ridder van brons