Tree Village - Dance Gavin Dance

What excuses do you make?

Happiness is hard to find

I didn’t catch a break

Maybe I am dying inside

February, been so lonely

It’s been so long since I felt your touch

And I couldn’t care less if I deserve this

I will never survive the sting inflicted

Sever the ties, follow procedure

Pledge abstinence, fuck at your leisure

Breathe in then out, but not out then in

Cause over function, restart again

I need to see my dreams as I close my eyes

Remembering nothing and begging for light

All the trees, all the birds and this thing called life

I’d stake it all for forty acres and a trophy wife

Dust gathers on the books that contain our past

And we’re but peons in a circuit built by time to last

Repeat, repeat, as we’ve done before

Our history all lost in war

When the last of our cities are but powder and dust

The damned who remain live with God in the glory of us

February’s, been so lonely

It’s been so long since I felt you

I couldn’t care less if I deserve this

I won’t survive the sting inflicted

Repeat, repeat, as we’ve done before

Our history all lost in war

Repeat, repeat, as we’ve done before

Our history all lost in war

Repeat, repeat

Repeat, repeat

Repeat, repeat

Repeat, repeat

Welke excuses verzin je?

Geluk is moeilijk te vinden

Ik heb geen pauze genomen

Misschien sterf ik van binnen

Februari, was zo eenzaam

Het is zo lang geleden dat ik je aanraking heb gevoeld

En het kan me niets schelen of ik dit verdien

Ik zal de toegebrachte steek nooit overleven

Verbreek de banden, volg de procedure

Beloof onthouding, neuk op je gemak

Adem in en dan uit, maar niet uit en dan in

Oorzaak over functie, opnieuw opstarten

Ik moet mijn dromen zien terwijl ik mijn ogen sluit

Niets onthouden en smeken om licht

Alle bomen, alle vogels en dit ding dat leven heet

Ik zou alles inzetten voor veertig hectare en een trofee-vrouw

Stof verzamelt zich op de boeken die ons verleden bevatten

En we zijn slechts peons in een circuit gebouwd door tijd om lang mee te gaan

Herhaal, herhaal, zoals we eerder hebben gedaan

Onze geschiedenis is allemaal verloren gegaan in de oorlog

Wanneer de laatste van onze steden slechts poeder en stof zijn

De verdoemden die overblijven, leven bij God in de glorie van ons

Februari, was zo eenzaam

Het is zo lang geleden dat ik je voelde

Het kan me niets schelen of ik dit verdien

Ik zal de toegebrachte steek niet overleven

Herhaal, herhaal, zoals we eerder hebben gedaan

Onze geschiedenis is allemaal verloren gegaan in de oorlog

Herhaal, herhaal, zoals we eerder hebben gedaan

Onze geschiedenis is allemaal verloren gegaan in de oorlog

Herhaal, herhaal

Herhaal, herhaal

Herhaal, herhaal

Herhaal, herhaal