Выдыхай воздух - Dabro

Dabro!

Dabro!

Dabro!

Километры дорог, серое полотно,

Освещает луна и звезд потолок.

А по телу волна, любовь похожа на сон,

Но так было всегда и так будет потом.

Я знаю точно, мне не будет оправданий,

Появился в твоей жизни, исполняя все желания.

Так мечтала, так хотела, как в романах и новеллах,

Прости меня, родная, но не стал, как тот Ромео.

Выдыхай воздух, забывай имя,

Мы уже просто стали другими.

Выдыхай воздух ближе к рассвету,

Я не Ромео, ты — не Джульетта.

Выдыхай воздух, забывай имя,

Мы уже просто стали другими.

Выдыхай воздух ближе к рассвету,

Я не Ромео, ты — не Джульетта.

Эти царапины в груди — всего навсего следы,

Мне на память о твоей любви, о твоей любви.

Перестал я быть твоим, я с другой и стал другим,

До тебя ей словно до луны, словно до луны.

Твой силуэт из окна вижу, как же у нас с тобой так вышло?

Не звонишь ты и не пишешь, тишина в ответ.

Знаешь, это уже слишком — веришь в эту любовь в книжках,

В памяти мы, как две вспышки оставляем след.

Выдыхай воздух, забывай имя,

Мы уже просто стали другими.

Выдыхай воздух ближе к рассвету,

Я не Ромео, ты — не Джульетта.

Выдыхай воздух, забывай имя,

Мы уже просто стали другими.

Выдыхай воздух ближе к рассвету,

Я не Ромео, ты — не Джульетта.

Выдыхай воздух, забывай имя,

Мы уже просто стали другими.

Выдыхай воздух ближе к рассвету,

Я не Ромео, ты — не Джульетта.

Выдыхай воздух, забывай имя,

Мы уже просто стали другими.

Выдыхай воздух ближе к рассвету,

Я не Ромео, ты — не Джульетта.

Dabro!

Dabro!

Dabro!

Kilometers wegen, een grijs canvas,

Verlicht het plafond van de maan en de sterren.

Een golf door het lichaam, liefde is als een droom,

Maar het is altijd zo geweest, en zo zal het in de toekomst ook zijn.

Ik weet zeker dat ik geen excuses zal hebben

Verscheen in je leven en vervulde alle verlangens.

Zo gedroomd, zo gewild, zoals in romans en korte verhalen,

Vergeef me, lieverd, maar ik werd niet zoals die Romeo.

Adem de lucht uit, vergeet de naam

We zijn gewoon anders geworden.

Adem de lucht dichter bij zonsopgang uit

Ik ben Romeo niet, jij bent Julia niet.

Adem de lucht uit, vergeet de naam

We zijn gewoon anders geworden.

Adem de lucht dichter bij zonsopgang uit

Ik ben Romeo niet, jij bent Julia niet.

Deze krassen in mijn borst zijn slechts voetafdrukken

Ik herinner me je liefde, je liefde.

Ik stopte met de jouwe te zijn, ik ben met een ander en werd anders,

Ze is als de maan voor jou, als de maan.

Ik zie je silhouet vanuit het raam, hoe is het bij jou gebeurd?

Je belt niet en schrijft niet, stilte als antwoord.

Weet je, het is teveel - je gelooft in deze liefde in boeken,

In het geheugen laten we, als twee flitsen, een spoor achter.

Adem de lucht uit, vergeet de naam

We zijn gewoon anders geworden.

Adem de lucht dichter bij zonsopgang uit

Ik ben Romeo niet, jij bent Julia niet.

Adem de lucht uit, vergeet de naam

We zijn gewoon anders geworden.

Adem de lucht dichter bij zonsopgang uit

Ik ben Romeo niet, jij bent Julia niet.

Adem de lucht uit, vergeet de naam

We zijn gewoon anders geworden.

Adem de lucht dichter bij zonsopgang uit

Ik ben Romeo niet, jij bent Julia niet.

Adem de lucht uit, vergeet de naam

We zijn gewoon anders geworden.

Adem de lucht dichter bij zonsopgang uit

Ik ben Romeo niet, jij bent Julia niet.