Скажи мне - Dabro

Нечего делить нам с тобой, потому что мы неделимы!

Если море — это наша любовь — тогда мы дельфины!

Припев:

Ну давай скажи мне, чего молчишь?

Я может не такой, каким надо быть.

Похоже мы с тобой потеряли нить,

Я много не могу, но могу любить.

Алё, ну вот я снова на проводе,

Снова попробуем?

Мы же взрослые, вроде бы.

Я знаю, ты в городе, знаю, ты в комнате.

Мы по разные стороны и ты слушаешь голос мой.

Высылал SMS тебе полчаса назад?

Лучше не читай, много лишнего там написал.

Это не просто, но ты просто возьми трубку,

Кстати, извини, что звоню так рано утром.

Припев:

Ну давай скажи мне, чего молчишь?

Я может не такой, каким надо быть.

Похоже мы с тобой потеряли нить,

Я много не могу, но могу любить.

Мне показало, что все SMS получены,

Ты не ответила, может и к лучшему.

Скажи, а ты хотя бы их послушала?

Или телефон так и остался на беззвучном?

Наверно, это последнее моё послание,

А то какая-то любовь в одно касание.

Хотя, посмотрим правде в глаза,

Я последнее тебе писал четыре SMS назад.

Припев:

Ну давай скажи мне, чего молчишь?

Я может не такой, каким надо быть.

Похоже мы с тобой потеряли нить,

Я много не могу, но могу любить.

Время пройдёт и всё переболит.

Ты лучше найдёшь и хватит ей звонить.

«Любовь" — какое банальное слово,

А если правда любишь, то звони ей снова и снова!

Звони!

Звони еще!

Звони, хоть сотню раз!

Это тебе решать, твоя любовь в твоих руках.

Но даже в песнях ты слушай музыку, а не слова,

Ведь музыка всегда права.

Припев:

Ну давай скажи мне, чего молчишь?

Я может не такой, каким надо быть.

Похоже мы с тобой потеряли нить,

Я много не могу, но могу любить.

Er is niets om met u te delen, want we zijn ondeelbaar!

Als de zee onze liefde is, dan zijn wij dolfijnen!

Refrein:

Nou, vertel me, waarom zwijg je?

Ik ben misschien niet wat ik zou moeten zijn.

Het lijkt erop dat jij en ik de draad kwijt zijn,

Ik kan niet veel doen, maar ik kan wel liefhebben.

Hallo, nou, hier ben ik weer op de draad,

Zullen we het nog eens proberen?

We zijn volwassenen, zo lijkt het.

Ik weet dat je in de stad bent, ik weet dat je in de kamer bent.

We staan ​​aan verschillende kanten en je luistert naar mijn stem.

Heb je een half uur geleden een sms gestuurd?

Beter niet lezen, ik heb daar veel overbodige dingen geschreven.

Het is niet gemakkelijk, maar je neemt gewoon de telefoon op,

Trouwens, het spijt me dat ik zo vroeg belde.

Refrein:

Nou, vertel me, waarom zwijg je?

Ik ben misschien niet wat ik zou moeten zijn.

Het lijkt erop dat jij en ik de draad kwijt zijn,

Ik kan niet veel doen, maar ik kan wel liefhebben.

Het liet me zien dat alle sms-berichten zijn ontvangen,

Je antwoordde niet, misschien het beste.

Vertel eens, heb je tenminste naar ze geluisterd?

Of staat de telefoon nog op stil?

Waarschijnlijk mijn laatste bericht

En dan een soort liefde in één aanraking.

Hoewel, laten we eerlijk zijn,

Ik heb je vier sms'jes geleden voor het laatst geschreven.

Refrein:

Nou, vertel me, waarom zwijg je?

Ik ben misschien niet wat ik zou moeten zijn.

Het lijkt erop dat jij en ik de draad kwijt zijn,

Ik kan niet veel doen, maar ik kan wel liefhebben.

De tijd gaat voorbij en alles zal pijn doen.

Je kunt het beter vinden en stoppen met haar te bellen.

"Liefde" - ​​wat een banaal woord,

En als je echt liefhebt, bel haar dan keer op keer!

Telefoongesprek!

Bel opnieuw!

Bel minstens honderd keer!

Het is aan jou, je liefde ligt in jouw handen.

Maar zelfs in liedjes luister je naar muziek, niet naar woorden,

Muziek heeft tenslotte altijd gelijk.

Refrein:

Nou, vertel me, waarom zwijg je?

Ik ben misschien niet wat ik zou moeten zijn.

Het lijkt erop dat jij en ik de draad kwijt zijn,

Ik kan niet veel doen, maar ik kan wel liefhebben.