Услышит весь район - Dabro

Меря шаги в ожидании время идёт не спеша,

Сердце замёрзло и хочет уйти, но уже не пускает душа.

Я стою на своём и пускай не вдвоём, назло ветрам

В небо глядел, словно в глаза, и на вопросы ответа я ждал.

Как же быть?

Что мне делать?

Чего ждать от завтра мне?

Знаю, время камень точит, но любовь ещё прочней.

Тут годами не загладить, не привыкну до сих пор,

Что мы сами потеряли то тепло.

Услышит весь район, что я в тебя влюблён,

И лишь гитары звон уносит по дворам.

Но я совсем один, по улицам пустым,

И в поисках любви, куда не знаю сам.

Услышит весь район, что я в тебя влюблён,

И лишь гитары звон уносит по дворам.

Но я совсем один, по улицам пустым,

И в поисках любви, куда не знаю сам.

По заполненной улице я спешу к тебе, чтобы увидеться.

Может быть у нас что-то получится, может быть мы торопим события.

Я не верю в такие случайности, обниму тебя нежно и трепетно.

Мы в шаге от мысли к реальности, но сделать что нужно для этого?

Ты жди меня, я скоро, и нас укроет город.

И если захочешь, то будем до ночи, снова и снова.

И всё, что было раньше, теперь уже не важно.

И если идти, то идти до конца.

Вместе не страшно.

Услышит весь район, что я в тебя влюблён,

И лишь гитары звон уносит по дворам.

Но я совсем один, по улицам пустым,

И в поисках любви, куда не знаю сам.

Услышит весь район, что я в тебя влюблён,

И лишь гитары звон уносит по дворам.

Но я совсем один, по улицам пустым,

И в поисках любви, куда не знаю сам.

Услышит весь район, что я в тебя влюблён,

И лишь гитары звон уносит по дворам.

Но я совсем один, по улицам пустым,

И в поисках любви, куда не знаю сам.

Услышит весь район, что я в тебя влюблён,

И лишь гитары звон уносит по дворам.

Но я совсем один, по улицам пустым,

И в поисках любви, куда не знаю сам.

Anticiperend stappen meten, de tijd gaat langzaam,

Het hart is bevroren en wil weg, maar de ziel laat niet los.

Ik sta mijn mannetje en laat niet staan, ondanks de wind

Ik keek naar de lucht, als in de ogen, en wachtte op antwoorden op vragen.

Hoe te zijn?

Wat moet ik doen?

Wat kan ik van morgen verwachten?

Ik weet dat de tijd de steen wegslijt, maar liefde is nog sterker.

Hier kan ik al jaren niets goedmaken, ik wil er nog steeds niet aan wennen,

Dat we zelf die warmte zijn kwijtgeraakt.

Hoor het hele gebied dat ik verliefd op je ben,

En alleen het gerinkel van de gitaar voert door de werven.

Maar ik ben helemaal alleen, door de lege straten,

En op zoek naar liefde, waar ik mezelf niet ken.

Hoor het hele gebied dat ik verliefd op je ben,

En alleen het gerinkel van de gitaar voert door de werven.

Maar ik ben helemaal alleen, door de lege straten,

En op zoek naar liefde, waar ik mezelf niet ken.

In een drukke straat haast ik me naar je toe om je te zien.

Misschien zullen we slagen, misschien haasten we ons.

Ik geloof niet in zulke ongelukken, ik zal je zacht en eerbiedig omhelzen.

We zijn één stap verwijderd van het denken naar de werkelijkheid, maar wat moet daarvoor?

Als je op me wacht, ben ik er snel, en de stad zal ons dekken.

En als je wilt, blijven we tot de nacht, keer op keer.

En alles wat vroeger was, is nu niet meer belangrijk.

En als je gaat, ga dan naar het einde.

Samen is niet eng.

Hoor het hele gebied dat ik verliefd op je ben,

En alleen het gerinkel van de gitaar voert door de werven.

Maar ik ben helemaal alleen, door de lege straten,

En op zoek naar liefde, waar ik mezelf niet ken.

Hoor het hele gebied dat ik verliefd op je ben,

En alleen het gerinkel van de gitaar voert door de werven.

Maar ik ben helemaal alleen, door de lege straten,

En op zoek naar liefde, waar ik mezelf niet ken.

Hoor het hele gebied dat ik verliefd op je ben,

En alleen het gerinkel van de gitaar voert door de werven.

Maar ik ben helemaal alleen, door de lege straten,

En op zoek naar liefde, waar ik mezelf niet ken.

Hoor het hele gebied dat ik verliefd op je ben,

En alleen het gerinkel van de gitaar voert door de werven.

Maar ik ben helemaal alleen, door de lege straten,

En op zoek naar liefde, waar ik mezelf niet ken.