Bialy Krzyz - Czerwone Gitary, Orkiestra Symfonikow Gdanskich

Bezdrozami szli

Przez ¦pi¡cy las.

Rownym rytmem m£odych serc,

Niespokojne dni odmierza£ czas.

Gdzie¦ pozosta£ ognisk dym,

Drog przebytych kurz,

Cien siwej mg£y…

Tylko w polu bia£y krzyz,

Nie pamieta juz kto pod nim ¦pi…

Jak my¦l sprzed lat,

Jak wspomnien ¦lad wraca dzi¦.

Pamieae o tych, ktorych nie ma.

Zegna£ ich wieczorny mrok,

Gdy ruszali w boj, gdy cich£a pie¦n.

Szli, by walczyae o twoj dom,

W¦rod zielonych pol —

O nowy dzien.

Jak my¦l sprzed lat,

Jak wspomnien ¦lad, wraca dzi¦.

Pamieae o tych, ktorych nie ma,

Bo nie wszystkim pomog£ los.

Wrociae z le¦nych drog,

Gdy kwit£y bzy.

W szczerym polu bia£y krzyz,

Nie pamieta juz, kto pod nim ¦pi…

W szczerym polu bia£y krzyz,

Nie pamieta juz, kto pod nim ¦pi.

Powyzszy tekst jest w£asno¦ci¡ jego tworcy.

Tekst — janusz kondratowicz

Muzyka — krzysztof klenczon

Wykonanie — krzysztof klenczon

Ze liepen wegloos

Door het pi¡cy bos.

Met het gestage ritme van jonge harten,

De tijd tikt door voor rusteloze dagen.

Waar is de rook van de branden,

Wegen reisden stof,

Een schaduw van een grijze mist ...

Alleen een wit kruis in het veld,

Hij weet niet meer wie er onder hem slaapt...

Zoals hij jaren geleden dacht,

Zoals ik al zei, keert het nummer vandaag terug.

Je herinnert je van degenen die er niet zijn.

Vaarwel hun avondduisternis,

Toen ze ten strijde trokken, toen het lied zweeg.

Ze gingen vechten voor je huis

Tussen de groene velden -

Voor een nieuwe dag.

Zoals hij jaren geleden dacht,

Zoals ik al zei, komt Track vandaag terug.

Je herinnert je van degenen die er niet zijn,

Omdat niet iedereen het lot zal helpen.

Je kwam terug van de boswegen,

Toen de seringen bloeiden.

In het midden van nergens, een wit kruis,

Hij weet niet meer wie er onder hem slaapt...

In het midden van nergens, een wit kruis,

Hij herinnert zich niet meer wie er onder hem slaapt.

Bovenstaande tekst is eigendom van de maker.

Tekst - Janusz Kondratowicz

Muziek - Krzysztof Klenczon

Executie - Krzysztof Klenczon