Making Roadkill - Cretin

Shambling down the roadside

Cheering as he goes

A manic, flailing cretin

In filthy, tattered clothes

Dead things are his playmates

He takes them in his care

Clutching limbs and tails

He whips roadkill through the air

He uses them in puppet shows

Hung around his shack

Stuffs his backpack full of fur

Some bloody—most are flat

Tied onto his belt of rope

A skirt of sunbaked stink

Running out of furry friends

He strokes their pelts and thinks

Setting makeshift traps

He titters and he claps

Birdies, fish, and rats

Are crammed in burlap sacks

He drags the critters to the street

Waits for cars to pass

Then throws them at the tire wells

It kills them very fast

Sometimes lucky animals

Scurry past unharmed

Cretin screams and gives up chase

But catching them is hard

Drags them from their dens

Yanks them from their pens

They bite his scabby hand

He tosses them again

One day running after prey

A stormy winter day

An orange van hits the man

And breaks both of his legs

He drags himself back to his fort

Despite the biting pain

And wraps himself in animals

Roadkill that he made

Schommelend langs de weg

Juichend als hij gaat

Een manische, zwaaiende cretin

In vuile, gescheurde kleren

Dode dingen zijn zijn speelkameraadjes

Hij neemt ze onder zijn hoede

Ledematen en staarten vastgrijpen

Hij zweept verkeersdoden door de lucht

Hij gebruikt ze in poppenkastvoorstellingen

hing rond zijn hut

Stopt zijn rugzak vol met bont

Sommige bloederig - de meeste zijn plat

Vastgebonden aan zijn riem van touw

Een rok van zongebakken stank

Bijna geen harige vrienden meer

Hij aait over hun vacht en denkt:

Geïmproviseerde vallen zetten

Hij giechelt en hij klapt

Vogeltjes, vissen en ratten

Zijn gepropt in jutezakken

Hij sleept de beestjes naar de straat

Wacht tot auto's voorbij zijn

Gooit ze dan in de bandenputten

Het doodt ze heel snel

Soms geluksdieren

Haast ongedeerd voorbij

Cretin schreeuwt en geeft de achtervolging op

Maar ze vangen is moeilijk

Sleept ze uit hun holen

Haalt ze uit hun pennen

Ze bijten in zijn schurftige hand

Hij gooit ze weer weg

Een dag achter de prooi aan rennen

Een stormachtige winterdag

Een oranje busje raakt de man

En breekt zijn beide benen

Hij sleept zichzelf terug naar zijn fort

Ondanks de bijtende pijn

En wikkelt zich in dieren

Roadkill die hij heeft gemaakt