Wings of Nightmares - Counterparts

I’m clinging to the wings of nightmares

Detaching every finger one by one

Shaken awake

To find our absence hasn’t manifested yet

Longing for a sense of loss

Picking me apart like birds of prey

Where illusions will depart from unhinged jaws

Silent in the presence of your name

Rip the memory from my mind

Perfectly still, but somehow running out of time

Keep your distance

From the flowers that will decorate my corpse

Undeserving of a chance to watch them thrive

Remove the sickness

Before it has a chance to run its course

I knew we’d never make it out alive

Clairvoyant only to delusion

As you salvage fantasy to fit your needs

You held my lifeless body to your heart

And convinced yourself that you could feel a pulse

(Laying traps beneath my feet

I will chew through to the bone in my desire to be free)

Rip the memory from my mind

Perfectly still, but somehow running out of time

Keep your distance

From the flowers that will decorate my corpse

Undeserving of a chance to watch them thrive

Remove the sickness

Before it has a chance to run its course

I knew we’d never make it out alive

Your shadow will keep me

Blinded by the light living in lies

Allowing fallen petals to turn black

Reflecting the colour of your insides

Rip the memory from my mind

Hold my lifeless body to your heart

And convince yourself that you still feel a pulse

Rip the memory from my mind

Perfectly still, but somehow running out of time

Ik klamp me vast aan de vleugels van nachtmerries

Elke vinger één voor één losmaken

wakker geschud

Om te ontdekken dat onze afwezigheid zich nog niet heeft gemanifesteerd

Verlangen naar een gevoel van verlies

Mij ​​uit elkaar halen als roofvogels

Waar illusies zullen vertrekken van losgeslagen kaken

Stil in het bijzijn van je naam

Scheur de herinnering uit mijn geest

Perfect stil, maar op de een of andere manier bijna geen tijd meer

Hou afstand

Van de bloemen die mijn lijk zullen versieren

Geen kans verdienen om ze te zien bloeien

Verwijder de ziekte

Voordat het de kans krijgt om zijn gang te gaan

Ik wist dat we er nooit levend uit zouden komen

Helderziend alleen tot waanvoorstellingen

Terwijl je fantasie redt om aan je behoeften te voldoen

Je hield mijn levenloze lichaam tegen je hart

En overtuigde jezelf ervan dat je een hartslag kon voelen

(Vallen onder mijn voeten leggen)

Ik zal tot op het bot kauwen in mijn verlangen om vrij te zijn)

Scheur de herinnering uit mijn geest

Perfect stil, maar op de een of andere manier bijna geen tijd meer

Hou afstand

Van de bloemen die mijn lijk zullen versieren

Geen kans verdienen om ze te zien bloeien

Verwijder de ziekte

Voordat het de kans krijgt om zijn gang te gaan

Ik wist dat we er nooit levend uit zouden komen

Je schaduw zal me houden

Verblind door het licht dat in leugens leeft

Toestaan ​​dat gevallen bloemblaadjes zwart worden

De kleur van je binnenkant weerspiegelen

Scheur de herinnering uit mijn geest

Houd mijn levenloze lichaam aan je hart

En overtuig jezelf ervan dat je nog steeds een hartslag voelt

Scheur de herinnering uit mijn geest

Perfect stil, maar op de een of andere manier bijna geen tijd meer