The Hands That Used to Hold Me - Counterparts

Hold my eyelids open and secure my hanging head

Digging shards of bone from both our feet

Removing teeth to free what’s left of sentences unsaid

Ensuring my last breath echoes relief

We ignore the sound of two dissolving souls

As our home disintegrates into a grave

Rebuilt above burnt earth to be sure nothing else can grow

You left as I was dreaming

But when I opened my eyes you swore you were still here

Preserving footprints in the colour of our blood

And as our veins ran dry you swore you were still here

Suffocate me in my sleep

The weight of my belief will bury me

Suffocate me in my sleep

The weight of my belief will bury me

I felt your presence fleeing long before you took your leave

You swore you were still here

Leaving small incisions in the hands that used to hold me

(And as our veins ran dry you swore you were still here)

Hold my eyelids open and secure my hanging head

Digging shards of bone from both our feet

Removing teeth to free what’s left of sentences unsaid

Ensuring my last breath echoes relief

We ignore the sound of two dissolving souls

As our home disintegrates into a grave

Rebuilt above burnt earth to be sure nothing else can grow

You swore you were still here

You swore you were still here

Houd mijn oogleden open en zet mijn hangende hoofd vast

Botscherven aan het graven van onze beide voeten

Tanden verwijderen om te bevrijden wat er over is van onuitgesproken zinnen

Ervoor zorgen dat mijn laatste adem een ​​echo van opluchting is

We negeren het geluid van twee oplossende zielen

Terwijl ons huis uiteenvalt in een graf

Herbouwd boven verbrande aarde om er zeker van te zijn dat er niets anders kan groeien

Je ging weg terwijl ik droomde

Maar toen ik mijn ogen opendeed, zwoer je dat je er nog was

Voetafdrukken in de kleur van ons bloed behouden

En terwijl onze aderen droog liepen, zwoer je dat je er nog was

Verstik me in mijn slaap

Het gewicht van mijn geloof zal me begraven

Verstik me in mijn slaap

Het gewicht van mijn geloof zal me begraven

Ik voelde je aanwezigheid wegvluchten lang voordat je afscheid nam

Je zwoer dat je er nog was

Kleine incisies achterlatend in de handen die me vroeger vasthielden

(En toen onze aderen opdroogden, zwoer je dat je nog steeds hier was)

Houd mijn oogleden open en zet mijn hangende hoofd vast

Botscherven aan het graven van onze beide voeten

Tanden verwijderen om te bevrijden wat er over is van onuitgesproken zinnen

Ervoor zorgen dat mijn laatste adem een ​​echo van opluchting is

We negeren het geluid van twee oplossende zielen

Terwijl ons huis uiteenvalt in een graf

Herbouwd boven verbrande aarde om er zeker van te zijn dat er niets anders kan groeien

Je zwoer dat je er nog was

Je zwoer dat je er nog was