Tragedy - Counterparts

Take comfort in the cadence of the bond we share

A visionary born and raised to see with an unbiased sense of sight

We pause just for a second to properly embrace the radiance

We are the anointed dipped in filth

Taught to cower in fear of being identified

But tragedy will find us

And I’m held captive by my spoiled soul

I won’t allow it to affect my stride

The procession will proceed

As we’re gifted with our own idea of peace

So find yourself in me

I promise I will keep you as we harvest the passion that remains

Make my skin your sanctuary

I make a pact with the earth to draw life from the living

Make my skin your sanctuary

Leap to the beat of my blood

So place your hand in mine, drag your feet across the tops of trees

Breathe easy knowing that the branches will support you

And the weight of your complication

In the midst of the ruin that surrounds us

We communicate but only in tongues

Our lips will welcome the caress of crucifixion

And we stain the wood with defeat

I am not a mortal, I am a metaphor for moving forward

Troost je met de cadans van de band die we delen

Een visionair geboren en getogen om te zien met een onbevooroordeeld gezichtsvermogen

We pauzeren even om de uitstraling goed te omarmen

Wij zijn de gezalfden gedoopt in vuil

Aangeleerd om in te krimpen uit angst om geïdentificeerd te worden

Maar de tragedie zal ons vinden

En ik word gevangen gehouden door mijn verwende ziel

Ik sta niet toe dat het mijn pas beïnvloedt

De processie gaat door

Omdat we begiftigd zijn met ons eigen idee van vrede

Dus vind jezelf in mij

Ik beloof dat ik je zal houden terwijl we de passie oogsten die overblijft

Maak van mijn huid je heiligdom

Ik sluit een pact met de aarde om leven uit de levenden te halen

Maak van mijn huid je heiligdom

Spring op het ritme van mijn bloed

Dus leg je hand in de mijne, sleep je voeten over de toppen van bomen

Adem rustig in de wetenschap dat de takken je zullen ondersteunen

En het gewicht van uw complicatie

Midden in de ruïne die ons omringt

We communiceren, maar alleen in tongen

Onze lippen zullen de streling van de kruisiging verwelkomen

En we bevlekken het hout met een nederlaag

Ik ben geen sterveling, ik ben een metafoor om vooruit te gaan