Strings of Separation - Counterparts

Drifting through decaying arteries

Repurposing the shell that I have severed to withstand paralysis

Straining as my eyes lose the ability to see

Displaced by my disease pursuing darkness

Instinct will carry me across a fragile plain

To burn in the deficiency of sun

Scatter my remains when the flesh withers away

Remember me for all I failed to be

When my misery comes to an end

Deliver me to a place I’ll never leave

I wish I could feel safer in my skin

Chiseling my name into the clouds

To alleviate the burden of the dead

That wander without direction

Depart from the existence I’ve denounced

Embedded in the souls that I once lead

Sewing strings of separation in the centre of a storm

I wish I could feel safer in my skin

I wish I could feel safer in my skin

Remember me for all I failed to be

When my misery comes to an end

Deliver me to a place I’ll never leave

I wish I could feel safer in my skin

Drijvend door rottende slagaders

De schaal die ik heb doorgesneden om verlamming te weerstaan, opnieuw gebruiken

Spannen als mijn ogen het vermogen om te zien verliezen

Verplaatst door mijn ziekte die duisternis najaagt

Instinct zal me over een fragiele vlakte dragen

Om te branden in het gebrek aan zon

Verspreid mijn overblijfselen wanneer het vlees verdort

Onthoud me voor alles wat ik niet was

Wanneer mijn ellende tot een einde komt

Breng me naar een plek waar ik nooit meer wegga

Ik wou dat ik me veiliger in mijn vel kon voelen

Mijn naam in de wolken beitelen

Om de last van de doden te verlichten

Dat dwalen zonder richting

Vertrek van het bestaan ​​dat ik heb aan de kaak gesteld

Ingebed in de zielen die ik ooit leidde

Scheidingskoorden naaien in het midden van een storm

Ik wou dat ik me veiliger in mijn vel kon voelen

Ik wou dat ik me veiliger in mijn vel kon voelen

Onthoud me voor alles wat ik niet was

Wanneer mijn ellende tot een einde komt

Breng me naar een plek waar ik nooit meer wegga

Ik wou dat ik me veiliger in mijn vel kon voelen