Solace - Counterparts

Abandonment still fresh upon the tips of our tongues

The whispers we’ve chosen to live and die in will infect deaf ears with the

discordance of deceit

Why do we scream when there is nothing left to say?

Silently acknowledging the solace in loss

I am content with throwing everything away because I lost myself when I found

you

Carry me back to your bed

My conscience is my coffin and I swear sometimes I’d rather be dead

Make sure that I still feel, I don’t care how much it hurts

I’ll always be numb on my side of the earth

In the dark I watched the light hit your skin, hoping that my eyes might never

adjust

Soft sounds save me from the confines of sleep because hearing your voice once

was never enough

I think I’ve finally identified the Difference

I think I live in both my hell and my home

I will forever be a slave to your distance

Don’t let me in

Don’t let me go

Carry me back to your bed

My conscience is my coffin and I swear sometimes I’d rather be dead

Make sure that I still feel, I don’t care how much it hurts

I’ll always be numb on my side of the earth

Don’t let me in, don’t let me go

(In this moment)

I’d rather die than live without you

I’d rather die

Verlating nog vers op de toppen van onze tongen

Het gefluister dat we hebben gekozen om in te leven en te sterven, zal dovemansoren besmetten met de

onenigheid van bedrog

Waarom schreeuwen we als er niets meer te zeggen valt?

In stilte de troost erkennen in het verlies

Ik ben tevreden met het weggooien van alles omdat ik mezelf verloor toen ik het vond

jij

Draag me terug naar je bed

Mijn geweten is mijn doodskist en ik zweer dat ik soms liever dood zou zijn

Zorg ervoor dat ik nog steeds voel, het kan me niet schelen hoeveel pijn het doet

Ik zal altijd verdoofd zijn aan mijn kant van de aarde

In het donker zag ik het licht op je huid vallen, in de hoop dat mijn ogen nooit

aanpassen

Zachte geluiden redden me uit mijn slaap omdat ik je stem één keer hoor

was nooit genoeg

Ik denk dat ik eindelijk het verschil heb ontdekt

Ik denk dat ik zowel in mijn hel als in mijn huis woon

Ik zal voor altijd een slaaf zijn van jouw afstand

Laat me niet binnen

Laat me niet gaan

Draag me terug naar je bed

Mijn geweten is mijn doodskist en ik zweer dat ik soms liever dood zou zijn

Zorg ervoor dat ik nog steeds voel, het kan me niet schelen hoeveel pijn het doet

Ik zal altijd verdoofd zijn aan mijn kant van de aarde

Laat me niet binnen, laat me niet gaan

(Op dit moment)

Ik sterf liever dan zonder jou te leven

Ik ga nog liever dood