Resonate - Counterparts

I’m shaking and so are my hands

And I can’t tell if it’s the cold or if I’m finally feeling regret

A martyr in my own mind and a pariah

Given the capacity of my own guilt

Do I fight the fact that I am a nervous wreck

Or do I face the forthcoming collision head on?

I don’t know how to abandon my blind heart

(And I’m convinced that you deserve this)

My organs are dark and minuscule

In comparison to yours

I’m no longer pining to cure my disease

I’m just dying to advance the process

Trim your wings and deceive me

Cinch your halo around my neck

Because death houses such beauty

If we can enjoy what will grow in its absence

We are thin and wasted at both ends

And we’ve accepted our position

I was never worthy of following your footsteps

So be sure to leave no evidence that you’ve existed

We dare not turn and face the figures treating us to our descent

If we knew their origin then we’d surely be disgusted

This is the kind of illness

That leaves us rotting from the inside out

And we wear this on our sleeves

Content with our casualty

I would do this all over again

I’m the catalyst of our collapse

Haunted by conviction

And a partner to the pain

Forgive me for who I’ve become these past few years

Forgive me for allowing my love to disappear

Trim your wings and deceive me

Cinch your halo around my neck

And just leave me alone with my thoughts

Eaten alive until there’s nothing left to mourn

I will resonate through the minds of others

As a corpse and nothing more, nothing more

Ik beef en mijn handen ook

En ik weet niet of het de kou is of dat ik eindelijk spijt krijg

Een martelaar in mijn eigen gedachten en een paria

Gezien de capaciteit van mijn eigen schuld

Vecht ik tegen het feit dat ik een nerveus wrak ben?

Of moet ik de aanstaande botsing frontaal tegemoet treden?

Ik weet niet hoe ik mijn blinde hart moet verlaten

(En ik ben ervan overtuigd dat je dit verdient)

Mijn organen zijn donker en minuscuul

In vergelijking met de jouwe

Ik snak er niet meer naar om mijn ziekte te genezen

Ik sta te popelen om het proces te bevorderen

Trim je vleugels en bedrieg me

Trek je halo om mijn nek

Omdat de dood zo'n schoonheid herbergt

Als we kunnen genieten van wat zal groeien in zijn afwezigheid

We zijn dun en verspild aan beide kanten

En we hebben onze positie geaccepteerd

Ik was het nooit waard om in je voetsporen te treden

Zorg er dus voor dat u geen bewijs achterlaat dat u heeft bestaan

We durven ons niet om te draaien en de figuren onder ogen te zien die ons trakteren op onze afkomst

Als we hun oorsprong wisten, zouden we zeker walgen

Dit is het soort ziekte

Dat laat ons van binnenuit rotten

En we dragen dit op onze mouwen

Tevreden met ons slachtoffer

Ik zou dit helemaal opnieuw doen

Ik ben de katalysator van onze ineenstorting

Achtervolgd door veroordeling

En een partner voor de pijn

Vergeef me voor wie ik de afgelopen jaren ben geworden

Vergeef me dat ik mijn liefde heb laten verdwijnen

Trim je vleugels en bedrieg me

Trek je halo om mijn nek

En laat me alleen met mijn gedachten

Levend opgegeten tot er niets meer over is om te rouwen

Ik zal resoneren in de gedachten van anderen

Als een lijk en niets meer, niets meer