Drown - Counterparts

Immerse yourself in the water that flows freely from my hands

You’ll find no substance, just the rain that we use to simply bathe and

disregard

I bless my arteries with blades, and I welcome the sight of the back of my

eyelids

In our most peaceful and remote state, we’re allowed to choose what we want to

feel

Mortality is the greatest gift given to the living, but a curse to those who

feel that they’re truly alive

Sentenced to trespass, I should spin towards the north… but your gravity has

left me alone and I’m left to roam as an apparition

Abandoned, I am a phantom limb in search of a frame to spread my plague

If the light leaves you blind, just shut your eyes and embrace the undertow

Let the waves puncture your lungs

In my dreams we drown together

Everything goes black but I can see you just fine

Condolences flourish and fall upon my feet and help pollinate the dirt that

sits in the pit of your stomach

I need to shed the idea of a lasting impression

Make peace with my spirit breach

Everything goes black and I still see you in my dreams

Lower your head to sleep and let me do the same

I’m confident that we will meet again, every time you wade in a body of water

I am the light that leaves you blind, but I watched you retreat and cover your

eyes

In your rivers I reside

In dreams we drown together

Everything goes black but you will see me just fine

Dompel jezelf onder in het water dat vrijelijk uit mijn handen stroomt

Je zult geen substantie vinden, alleen de regen die we gebruiken om gewoon te baden en

minachting

Ik zegen mijn slagaders met bladen, en ik verwelkom de aanblik van de achterkant van mijn

oogleden

In onze meest vreedzame en afgelegen staat mogen we kiezen wat we willen

voelen

Sterfte is het grootste geschenk dat aan de levenden wordt gegeven, maar een vloek voor degenen die

het gevoel hebben dat ze echt leven

Veroordeeld tot overtreding, ik zou naar het noorden moeten draaien ... maar je zwaartekracht heeft

liet me alleen en ik mag rondzwerven als een verschijning

Verlaten, ik ben een spooklidmaat op zoek naar een frame om mijn plaag te verspreiden

Als het licht je blind maakt, sluit dan gewoon je ogen en omarm de onderstroom

Laat de golven je longen doorboren

In mijn dromen verdrinken we samen

Alles wordt zwart, maar ik kan je goed zien

Condoleances bloeien en vallen op mijn voeten en helpen het vuil te bestuiven dat

zit in de put van je maag

Ik moet af van het idee van een blijvende indruk

Sluit vrede met mijn geestbreuk

Alles wordt zwart en ik zie je nog steeds in mijn dromen

Laat je hoofd zakken om te slapen en laat mij hetzelfde doen

Ik ben ervan overtuigd dat we elkaar weer zullen ontmoeten, elke keer dat je door een waterlichaam waadt

Ik ben het licht dat je blind maakt, maar ik zag je terugtrekken en je bedekken

ogen

In je rivieren woon ik

In dromen verdrinken we samen

Alles wordt zwart, maar je zult me ​​goed zien