Burn - Counterparts

I’ve grown accustomed to losing sleep

Sweep me off my feet

Dig your nails into my wounds and pull

A lucid dream

Where my chest will collapse from the weight of a fictitious ghost

Tear through me, sacrifice me to your sea

With broken arms I’m left to carry my shell

With no help from the current

Lifeless, I am dragging me down

Hollow, I’m left to fend for myself

Forget everything that you’ve come to know

We are not meant for much but to carry our own misery

Is there a God cursing every step that I take?

Or have I been forced to commit myself to the dirt?

We’re chasing the light in the darkest of graves

But the fortunate ones know to wait until mourning

Be still

Serenity blesses us in waves

And with eyes like mountains, we’re drawn to the brow

Leave this life behind and take the next step in the right direction Stare at

the sky, and offer yourself to circumstance

Be the burn

Burn me alive

Be the burn

Burn me alive

Ik ben eraan gewend geraakt om te slapen

Veeg me van mijn voeten

Graaf je nagels in mijn wonden en trek

Een lucide droom

Waar mijn borst zal instorten van het gewicht van een fictieve geest

Scheur door me heen, offer me aan je zee

Met gebroken armen moet ik mijn schelp dragen

Zonder hulp van de stroom

Levenloos, ik sleep me naar beneden

Hol, ik moet voor mezelf zorgen

Vergeet alles wat je te weten bent gekomen

We zijn niet voor veel bedoeld, maar om onze eigen ellende te dragen

Is er een God die elke stap die ik zet vervloekt?

Of ben ik gedwongen om me in te zetten voor het vuil?

We jagen het licht na in de donkerste graven

Maar de gelukkigen weten te wachten tot ze rouwen

Wees stil

Sereniteit zegent ons in golven

En met ogen als bergen, voelen we ons aangetrokken tot het voorhoofd

Laat dit leven achter je en zet de volgende stap in de goede richting

de lucht, en bied jezelf aan de omstandigheden aan

Wees de brandwond

Verbrand me levend

Wees de brandwond

Verbrand me levend