Etta - Cornelis Vreeswijk

Förr färdades jag med strömmen och vinden i obönhörlig takt

Som sanden i timglaset

Nu har man lärt mig accelerera

Så kom, min Iris, låt oss ligga tillsammans i åtta G

Så som en ljuvlig mö faller i tattarens famn pendlar vi till Copernicus

Spindelvävens glob

En ständigt, i natten bortflyende

Skalbaggen i den mörka vedboden

Den nyaste metoden är att pendla

Aldrig mera raketstarter och brinnande gräs

Håll dig i mig, min Iris, som vore vi på tivoli

Håll mig i dig…

Så som en svärdfisk faller tillbaka i havet faller vi mot Copernicus

Nolla

Vroeger reisde ik in een onverbiddelijk tempo met de stroming en de wind mee

Zoals het zand in de zandloper

Nu heb ik geleerd om te versnellen

Dus kom, mijn Iris, laten we samen liggen voor acht G's

Dus als een mooie maagd in de armen van de tattar valt, pendelen we naar Copernicus

Spinneweb wereldbol

Een constant, in de nacht vluchtig weg

De kever in de donkere houten schuur

De nieuwste methode is pendelen

Geen raketlanceringen en brandend gras meer

Houd me vast, mijn Iris, alsof we op een kermis zijn

Houd me in je...

Zoals een zwaardvis terugvalt in de zee, vallen wij tegen Copernicus

Nul