Wish I Could - Coldburn

So let’s sum it up

I don’t know nothing

And that’s the only truth there is

While I was wasting my life

Trying to find the right steps for the dance against time

Pretending to take the heavy walk

While living the excuse, the lie and the crime

I was hoping for someone

Someone that would be pleased by my disregard

Armed with the meanest coat

I separated emotions from reason and shattered my smiles apart

I turned around and saw there was nothing at all

My head and self esteem, against the wall

Even the oddest gods only led me astray

Took everything I thought I knew and threw it away

I just don’t like to be the one who walks the line

Though I became conscious of not knowing nothing

In the presence of the foe, in the presence of truth

I have to admit life’s a decline, I lost my spine

The fury I turn on everyone else is a cry for rescue

The cry for company I never wanted

Helplessly I embrace the chaos inside of me

The anger grows and grows and grows, can’t set it free

There’s somethings wrong

I feel alone

I’m dead and gone

Dus laten we het samenvatten

Ik weet van niets

En dat is de enige waarheid die er is

Terwijl ik mijn leven aan het verspillen was

Proberen de juiste stappen te vinden voor de dans tegen de klok

Doen alsof je de zware wandeling maakt

Terwijl je leeft met het excuus, de leugen en de misdaad

Ik hoopte op iemand

Iemand die blij zou zijn met mijn minachting

Gewapend met de gemeenste jas

Ik scheidde emoties van de rede en verbrijzelde mijn glimlach uit elkaar

Ik draaide me om en zag dat er helemaal niets was

Mijn hoofd en zelfvertrouwen, tegen de muur

Zelfs de vreemdste goden hebben me alleen maar op een dwaalspoor gebracht

Nam alles wat ik dacht te weten en gooide het weg

Ik hou er gewoon niet van om degene te zijn die langs de lijn loopt

Hoewel ik me bewust werd dat ik niets wist

In aanwezigheid van de vijand, in aanwezigheid van waarheid

Ik moet toegeven dat het leven een achteruitgang is, ik ben mijn ruggengraat kwijt

De woede die ik bij iedereen aanzet, is een schreeuw om redding

De schreeuw om gezelschap die ik nooit heb gewild

Hulpeloos omarm ik de chaos in mij

De woede groeit en groeit en groeit, kan het niet bevrijden

Er is iets mis

Ik voel me alleen

Ik ben dood en weg