Fountain of Fantasy - Coldburn

Oh, it hurts that we can’t take the easy way out

So (that) you could just tell me lies

Day by day the horrors grow and our future dies

Oh, it hurts that I can still feel what I can’t say

Shed tears put out the blaze that lighted my way

I need this feeling of loss cause when I lose it I won’t feel alive

Go on, call me crazy and brace the walls I’m in

But I am feeling blessed with my inner strife

How can I stand with both feet safe and sound

When my views are always upside down

Yeah, you keep dragging me deeper and deeper

Into those waters of madness

In which I will drown

While you pointed your gun on the failures you’ve found

I took the whole damn ride with my face down on the ground

Your words are nothing but hollow tips through my heart

In the end life’s a play in which we both take part

I need this feeling of loss 'cause when I lose it I won’t feel alive

Go on, call me crazy and brace the walls I’m in

But I am feeling blessed with my inner strife

Go on, call me crazy brace the walls I’m in

Forever stuck in this feeling of loss

Fountain of fantasy, the original sin

Oh, het doet pijn dat we niet de makkelijke weg kunnen nemen

Dus (dat) je me gewoon leugens zou kunnen vertellen

Met de dag groeien de verschrikkingen en sterft onze toekomst

Oh, het doet pijn dat ik nog steeds kan voelen wat ik niet kan zeggen

Vergoten tranen doven de vlam die mijn weg verlichtte

Ik heb dit gevoel van verlies nodig, want als ik het verlies, voel ik me niet meer levend

Ga door, noem me gek en zet me schrap voor de muren waarin ik zit

Maar ik voel me gezegend met mijn innerlijke strijd

Hoe kan ik met beide voeten veilig en gezond staan?

Als mijn weergaven altijd ondersteboven staan

Ja, je sleept me steeds dieper en dieper

In die wateren van waanzin

Waarin ik zal verdrinken

Terwijl je je wapen richtte op de fouten die je hebt gevonden

Ik nam de hele verdomde rit met mijn gezicht naar beneden op de grond

Je woorden zijn niets anders dan holle tips door mijn hart

Uiteindelijk is het leven een toneelstuk waaraan we allebei deelnemen

Ik heb dit gevoel van verlies nodig, want als ik het verlies, voel ik me niet meer levend

Ga door, noem me gek en zet me schrap voor de muren waarin ik zit

Maar ik voel me gezegend met mijn innerlijke strijd

Ga door, noem me gek, steun de muren waarin ik me bevind

Voor altijd vast in dit gevoel van verlies

Fontein van de fantasie, de erfzonde