Viver - Cláudia Pascoal, Samuel Úria

Trago manuais p’ra tudo

Menos pró que der e vier

Chego precavida

Com o dom de esquecer

Cumpro o que é devido

Com excepção do dever

Viver…

Eu só vim cá ver

Ando a toda a brida

Enquanto a vida me der pés p’ra torcer

Trouxe a casa às costas

E o peito a fugir

Sei o que me espera

Só me escapa o porvir

Viver…

Melhor que existir

Viver

Viver

Viver

Viver

Arco a culpa, fujo à falta

Durmo na revolta, mas resisto em pé

Parto pratos, varro os cacos

Armo as mãos p’ra socos e p’ra cafuné

Faço atalhos e cadilhos

Lá me prendo aos trilhos que eu correr de cor

Esqueço o luto e vou de branco

Só me dão desconto se eu fizer pior

Toco à campainha errada

Sempre à hora certa p’ra interruptores

Sei ser ruiva e sei ter raiva

Cor de fogo aviva quem morrer de amores

Fujo à briga e vou à luta:

Dedos na batuta, egos por reger

Trago a abundância à justa

Que nem sempre custa, isso de viver

Já sei o sentido disto tudo

Quem mais diz é quem é

Queimo a estaca zero

Eu recuso o sopé

Vou rumo ao mistério

Vivo em saltos de fé

Pois é…

Pois é…

Ik neem voor alles handleidingen mee

Minder pro dat der evier

ik kom voorzichtig aan

Met de gave van vergeten

Ik doe wat verschuldigd is

Met uitzondering van de plicht

Leven…

Ik kwam hier alleen om te zien

Ik loop de hele weg

Terwijl het leven me voeten geeft om te draaien

Het huis op mijn rug gebracht

En de kist rent weg

Ik weet wat me verwacht

Ik mis alleen de toekomst

Leven…

beter dan bestaan

Leven

Leven

Leven

Leven

Boog schuld, ik ren weg van de fout

Ik slaap in de opstand, maar ik verzet me tegen opstaan

Ik breek borden, veeg de stukken op

Ik arm mijn handen voor stoten en voor cafuné

Ik maak snelkoppelingen en cadilhos

Daar klamp ik me vast aan de sporen die ik uit mijn hoofd ren

Ik vergeet de rouw en ga in het wit

Ze geven me alleen korting als ik het slechter doe

Ik bel de verkeerde bel

Altijd op tijd voor wissels

Ik weet hoe ik een roodharige moet zijn en ik weet hoe ik boos moet zijn

Kleur van vuur doet herleven degenen die van liefde sterven

Ik ren weg van het gevecht en ik ga naar het gevecht:

Vingers aan het stokje, ego's om te regeren

Ik breng overvloed voor het gerecht

Dat het niet altijd kost, dit van het leven

Ik weet al de betekenis van dit alles

Wie zegt nog meer wie is

Ik brand tot af

Ik weiger de uitlopers

Ik ga naar het mysterie

Ik leef in sprongen van vertrouwen

Zo is het…

Zo is het…