Ma Cheminée Est Un Théâtre - Claude Nougaro

Ma cheminée est un théâtre

Où l’on ne joue qu’un seul auteur: le feu

J’ai pris ma place devant l'âtre

C’est un spectacle pour les vieux

J’adore me régaler de flammes

J’ai pris assez de bûches pour ça

C’est mon harem de jeunes femmes

Mon corps de ballet d’opéra

J’ai pris ma place devant l'âtre

Ma cheminée est un théâtre

Regardez-les, les chaudes gamines

Batifoler à qui-mieux-mieux

Je leur sers des serments de vigne

Ça leur fait dresser les cheveux

C’est bien le moins que je leurs dois

Elles m’ont assez brûlé les doigts

Je deviens le metteur en scène

De ces flamencos fastueux

Parfois lascifs, jamais obscènes

Que je me paie à petit feu

Le feu raconte des histoires

Illuminant la nuit des temps

Je connais tout le répertoire

De ce génie incandescent

Le feu est un vieux compagnon

Le plus ancien des minitels

Le cinéma de Cromagnon

Et la télé de Tautavel

Me voici parmi mes aïeux

Fauteuil d’orchestre au coin du feu

Ma cheminée est un théâtre

Un vrai théâtre rouge et or

Pour vous plaire, il se met en quatre

Brûle les planches et les décors

Mais quoi?

J’ai dû fermer les yeux

Dans le bois de Trousse-Cerise

Le festin s'éteint peu à peu

De mon théâtre ne reste que

Des braises dans la poudre grise

Des braises dans la poudre grise

L’homme et la flamme savent s’entendre

Ils se ressemblent tant tous deux

Dresseurs de feu, laisseurs de cendres

Feu le feu

Mijn schoorsteen is een theater

Waar slechts één auteur wordt gespeeld: vuur

Ik nam mijn plaats voor de haard in

Het is een show voor oude mensen

Ik hou van smullen van vlammen

Daar heb ik genoeg logs voor genomen

Dit is mijn harem van jonge vrouwen

Mijn opera ballet corps

Ik nam mijn plaats voor de haard in

Mijn schoorsteen is een theater

Kijk naar die hete kinderen

Dwaas rond naar wie-beter-beter

Ik dien ze wijnstok eden

Het laat hun haren overeind staan

Het is het minste wat ik ze verschuldigd ben

Ze hebben mijn vingers genoeg gebrand

Ik word de regisseur

Van die weelderige flamencos

Soms wulps, nooit obsceen

Dat ik mezelf beetje bij beetje betaal

Vuur vertelt verhalen

De nevelen van de tijd verlichten

Ik ken het hele repertoire

Van dit gloeiende genie

Vuur is een oude metgezel

De oudste minitel

De Cromagnon-bioscoop

En Tautavel TV

Hier ben ik tussen mijn voorouders

Orkeststoel bij het vuur

Mijn schoorsteen is een theater

Een echt rood en goud theater

Om u te plezieren, doet hij zijn uiterste best

Verbrand de borden en sets

Maar wat?

Ik moest mijn ogen sluiten

In het bos van Trousse-Cerise

Het feest sterft langzaam uit

Van mijn theater blijft alleen over

Sintels in het grijze poeder

Sintels in het grijze poeder

De man en de vlam weten hoe ze met elkaar om moeten gaan

Ze lijken allebei zo op elkaar

Vuurtemmers, asverlaters

Vuur vuur