Allée des brouillards - Claude Nougaro

Quand les hommes deviennent sages

Polis, polis, trop polis

Et qu' tu vois plus ton visage

Dans le miroir dépoli

De leurs yeux qui te traversent

Comme si t'étais pas devant

Ô femme, c’est que ta jeunesse

S’est envolée dans le vent

Le vent qui claque les portes

Le vent qui sait le vieil art

De larguer les feuilles mortes

Allée des brouillards, allée des brouillards

Tu peux prendre des bains d' mousse

Croquer des biscottes sans sel

Sur ta peau des lunes rousses

Ont viré tes lunes de miel

C’est fini, y a plus personne

Pour les caresses déplacées

Tu peux repasser ton automne

À la vapeur du passé

Les bras tendus comme des tiges

Au jeu des câlin-maillards

Tu s’ras seule jusqu’au vertige

Allée des brouillards, allée des brouillards

Mais de quel droit je t’inflige

Ce tableau désespéré?

Tu pourrais être ma fille

Tu n’en as rien à cirer

L’hiver, tu le fais craquer

Et lorsque tu seras vieille

Vers minuit, minuit un quart

J' te le dis au creux de l’oreille

Il te reste un p’tit rencard

Si t’as pas le cœur trouillard

Mon fantôme est un gaillard

Allée des brouillards, allée des brouillards

Des brouillards

Wanneer mannen wijs worden

Beleefd, beleefd, te beleefd

En je ziet je gezicht niet meer

In de matte spiegel

Van hun ogen die door je heen gaan

Alsof je niet vooraan stond

O vrouw, is dat uw jeugd?

Gegaan in de wind

De wind die de deuren dichtslaat

De wind die de oude kunst kent

Om de dode bladeren af ​​te werpen

Steegje van de mist, Steegje van de mist

Je kunt een schuimbad nemen

Koekjes zonder zout

Op je huid rode manen

Heb je huwelijksreizen geschopt

Het is voorbij, er is niemand meer

Voor misplaatste liefkozingen

Je kunt je herfst strijken

Stomen uit het verleden

Armen gestrekt als staven

Bij het knuffelspel

Je zult alleen zijn tot duizelig

Steegje van de mist, Steegje van de mist

Maar met welk recht leg ik je op?

Dit wanhopige schilderij?

Je zou mijn meisje kunnen zijn

Het kan je niks schelen

In de winter laat je het barsten

En als je oud bent

Rond middernacht, kwart over middernacht

Ik zeg je in de holte van het oor

Je hebt nog een kleine date over

Als je geen laf hart hebt

Mijn geest is een man

Steegje van de mist, Steegje van de mist

nevels