Wrecking Ball - Chris Pureka

I pushed it hard

That goddamn wrecking ball

And I waited for the weight to swing around but it never did

And the crows they fell

Around my eyes and still

No sign of that ball and chain

I pushed it hard

That goddamn wrecking ball

What kind of pendulum never comes back home?

You start to miss it some

The way you miss the rain

The way you miss the fighting when the war is won…

But what I miss the most is knowing just exactly where it hurts

Is knowing just exactly what is wrong

And what I want, and what I want…

I miss the ghost trees

The weary midnight drives

The taste of loneliness in the air beyond the towns

I miss the resonance of those trigger words

That crazy one track mind

Sometimes I miss the cold…

But what I miss the most is knowing just exactly where it hurts

Is knowing just exactly what is wrong

And what I want, and what I want…

I’m remembering the sunlight coming down in shades of blue

The sorrow of the aftermath tightening the noose

I’m thinking of the night that all the lights went out

And how I learned to see in the dark, in the dark, in the dark…

I pushed it hard, that goddamn wrecking ball

What kind of pendulum never comes back home?

Ik heb er hard op gedrukt

Die verdomde sloopkogel

En ik wachtte tot het gewicht rondzwaaide, maar het gebeurde nooit

En de kraaien die ze vielen

Rond mijn ogen en nog steeds

Geen teken van die bal en ketting

Ik heb er hard op gedrukt

Die verdomde sloopkogel

Wat voor soort slinger komt nooit meer thuis?

Je begint het een beetje te missen

De manier waarop je de regen mist

De manier waarop je de gevechten mist als de oorlog is gewonnen...

Maar wat ik het meest mis, is precies weten waar het pijn doet

Is precies weten wat er aan de hand is?

En wat ik wil, en wat ik wil...

Ik mis de spookbomen

De vermoeide middernachtritten

De smaak van eenzaamheid in de lucht buiten de steden

Ik mis de weerklank van die triggerwoorden

Die gekke één-track-mind

Soms mis ik de kou...

Maar wat ik het meest mis, is precies weten waar het pijn doet

Is precies weten wat er aan de hand is?

En wat ik wil, en wat ik wil...

Ik herinner me het zonlicht dat naar beneden kwam in blauwtinten

Het verdriet van de nasleep die de strop aanspant

Ik denk aan de nacht dat alle lichten uitgingen

En hoe ik leerde zien in het donker, in het donker, in het donker...

Ik heb er hard op geduwd, die verdomde sloopkogel

Wat voor soort slinger komt nooit meer thuis?