Song for November - Chris Pureka

Save me for the fire

I spent the day forgetting

The dream that woke me up

The garden is empty

And I still remember why

I’m so reluctant ot start it again

Eternal November

Shines through the marrow of me

I never was a very good fighter

They started me young

You always were the very best lover

That I couldn’t love

The years they will make you a pretty good runner

Yeah I’ve been running around all of this time

Shot in the dark, down in the shadows

Waiting for when

Yeah just waiting for when the coast is clear

You were running around so you’d never remember this

Fear lights a fire under you

And all you leave behind are the smoke and the ashes

A trail of grey and blue

Blame me dear for any disaster

Oh how the kerosene ran dry

And we made our bed in that familiar graveyard

Between the sternum and the spine

Oh darling I think that all of the answers

Went south on the backs of those grey winged birds

Or slipped through our finger

While we were sleeping

Waiting for when

Yeah just waiting for when the coast is clear

Along the way the light is the medicine

Along the way we search for the sun

To call us down the dark corridor

Back into the world

Red me voor het vuur

Ik bracht de dag door met vergeten

De droom die me wakker maakte

De tuin is leeg

En ik herinner me nog steeds waarom

Ik ben zo terughoudend om er opnieuw over te beginnen

Eeuwige november

Schijnt door het merg van mij

Ik was nooit een erg goede vechter

Ze begonnen me jong

Je was altijd de allerbeste minnaar

Waar ik niet van kon houden

De jaren dat ze je een goede hardloper zullen maken

Ja, ik heb de hele tijd rondgelopen

Geschoten in het donker, in de schaduw

Wachten op wanneer

Ja, gewoon wachten tot de kust veilig is

Je rende rond, dus je zou je dit nooit herinneren

Angst ontsteekt een vuur onder je

En alles wat je achterlaat is de rook en de as

Een spoor van grijs en blauw

Geef me de schuld van elke ramp

Oh hoe de kerosine opdroogde

En we maakten ons bed op op dat bekende kerkhof

Tussen het borstbeen en de wervelkolom

Oh schat, ik denk dat alle antwoorden

Ging naar het zuiden op de ruggen van die grijze gevleugelde vogels

Of door onze vinger geglipt

Terwijl we sliepen

Wachten op wanneer

Ja, gewoon wachten tot de kust veilig is

Onderweg is het licht het medicijn

Onderweg zoeken we naar de zon

Om ons door de donkere gang te bellen

Terug in de wereld