Let Your Troubles Roll By - Carbon Leaf

Love endures, it clings away

When asked to leave, it begs to stay

Like the perfect song, at imperfect times

It’s the way the chords struck with the rhymes

So let your troubles roll by…

He knows he can help himself

He can tell by a look at the books on his shelf

And someone, somewhere loses her son

Before her own sunset is said and done

And she dreams of sunflowers bent-over

Frozen in snow, and thinks 'Colorado.

?'

But then plays her life back in slow motion

To keep in touch with that raw emotion

In the night, crushed empty can

Olive Oyle is waiting for her man

To come in from the fight

That will change their life

'For good this time…'

When all of your tears dry, let your troubles roll by Like New Year’s Eve, tonight’s underway

But tomorrow you’ll wake up afraid of the day

'Cause underneath the scars of your broken dreams

An undone war still wages and stings

You fear the year will blow

Like a breeze through a rainbow

You swear it’s there, but you can’t grab a hold

So you sit and cry and wonder why, why…

When all of your tears dry, let your troubles roll by So many cities and windows and lives

And through each one there’s a soul that strives to survive

So pay no mind, my sorrow’s fine

The day is a live and that’s why I cry

It’s a New Year’s toast, grab your list to conspire

The last snake hissed as he was thrown in the fire

You’ve come far, and though you’re far from the end

You don’t mind where you are, cause you know where you’ve been

Like a culture vulture sprawled out on the floor

Like a dead devil soldier washed up on the shore

With nothing of note but the ole’Capt.'s coat

And a burning boat you just sank with your salty tears…

Liefde duurt voort, het blijft hangen

Wanneer hem wordt gevraagd om te vertrekken, smeekt hij om te blijven

Zoals het perfecte nummer, op onvolmaakte tijden

Het is de manier waarop de akkoorden sloegen met de rijmpjes

Dus laat je problemen voorbij gaan...

Hij weet dat hij zichzelf kan helpen

Hij kan het zien door naar de boeken op zijn plank te kijken

En iemand verliest ergens haar zoon

Voordat haar eigen zonsondergang is gezegd en gedaan

En ze droomt van voorovergebogen zonnebloemen

Bevroren in de sneeuw, en denkt 'Colorado.

?'

Maar dan speelt haar leven in slow motion af

Om in contact te blijven met die rauwe emotie

In de nacht, verpletterd leeg blikje

Olive Oyle wacht op haar man

Om uit het gevecht te komen

Dat zal hun leven veranderen

'Voor goed deze keer...'

Als al je tranen zijn opgedroogd, laat je problemen dan voorbij rollen. Zoals oudejaarsavond, vanavond is begonnen

Maar morgen word je wakker met angst voor de dag

Want onder de littekens van je gebroken dromen

Een ongedaan gemaakte oorlog blijft lonen en steken

Je bent bang dat het jaar zal waaien

Als een briesje door een regenboog

Je zou zweren dat het er is, maar je kunt het niet vastgrijpen

Dus je zit en huilt en vraagt ​​je af waarom, waarom...

Als al je tranen opdrogen, laat je problemen dan voorbij rollen Zoveel steden en ramen en levens

En door elk is er een ziel die ernaar streeft om te overleven

Dus let niet op, mijn verdriet is prima

De dag is een leven en daarom huil ik

Het is een nieuwjaarsgroet, pak je lijst om samen te spannen

De laatste slang siste toen hij in het vuur werd gegooid

Je bent ver gekomen, en hoewel je ver van het einde bent

Het maakt je niet uit waar je bent, want je weet waar je bent geweest

Als een cultuurgier die languit op de grond ligt

Als een dode duivelssoldaat die aanspoelt op de kust

Met niets anders dan de jas van de ole'Capt

En een brandende boot die je net zonk met je zoute tranen...