Toast To The New Year - Carbon Leaf

In the richest of seasons, we’re drenched to the bone.

While the light is still bright, we bring the year to a close.

Sometimes we’re standing there naked,

frozen in our own past, and winter’s ritual colors.

She rings out her last

And in the richest of seasons, in these colors we bathe,

we greet the onset of winter and what we know she will take.

And so you make resolutions, if it’s all just the same

If a wound is a wound, why not just cut myself upon change?

In black and light, the year is formally closed

Yet still the darkest of seasons shimmer silver and gold

So let’s dress up like penguins, we’ll huddle en masse

We will ring in the new year, we’ll throw a curse to the last

And so we make resolutions, if it’s all just the same

If a wound is a wound, why not just cut myself upon change?

And so a toast to the New Year, and farewell to the last

May we dream ourselves forward, frozen wind at our backs

And so a toast to the New Year, and farewell to the last

May we dream ourselves forward, frozen wind at our backs

Another toast to the New Year, may we spring back to life

When the colors start shifting in the burgeoning light

May we spring back to life… may we spring back to life

When the colors start shifting in the burgeoning light

In black and white, the year is formally closed.

In de rijkste seizoenen zijn we tot op het bot doorweekt.

Terwijl het licht nog helder is, sluiten we het jaar af.

Soms staan ​​we daar naakt,

bevroren in ons eigen verleden en de rituele kleuren van de winter.

Ze belt haar laatste

En in de rijkste seizoenen, in deze kleuren baden we,

we begroeten het begin van de winter en wat we weten dat ze zal nemen.

En dus maak je goede voornemens, als het allemaal maar hetzelfde is

Als een wond een wond is, waarom snij ik me dan niet gewoon bij het verschonen?

In zwart en licht is het jaar formeel afgesloten

Toch glanzen de donkerste seizoenen nog steeds zilver en goud

Dus laten we ons verkleden als pinguïns, we zullen massaal bij elkaar kruipen

We luiden het nieuwe jaar in, we werpen een vloek op het laatste

En dus maken we goede voornemens, als het allemaal maar hetzelfde is

Als een wond een wond is, waarom snij ik me dan niet gewoon bij het verschonen?

En dus een toast op het nieuwe jaar en afscheid van het laatste

Mogen we onszelf vooruit dromen, bevroren wind in onze rug

En dus een toast op het nieuwe jaar en afscheid van het laatste

Mogen we onszelf vooruit dromen, bevroren wind in onze rug

Nog een toast op het nieuwe jaar, mogen we weer tot leven komen

Wanneer de kleuren beginnen te verschuiven in het ontluikende licht

Mogen we weer tot leven komen... mogen we weer tot leven komen

Wanneer de kleuren beginnen te verschuiven in het ontluikende licht

In zwart-wit is het jaar formeel afgesloten.