Safety Jobs - Caravels

Bones will break so faith will shake

Turns out all I wanted was

Some peace of mind, a stretch of time

A place where I can rest my head

Sick with age and you share my pain

Turns out all Inf wanted was

The string untied, to lose then find

The meaning of the turbulence

I can leave but the room’ll stay

It never cared either way

What’s a choice without an end

I never knew where it went

Knots are tied and the edges fray

I never cared either way

What’s a choice without an end

I never knew what it meant

Bones will break so faith will shake

Turns out all i wanted was

Some peace of mind, a stretch of time

A place where I can rest my head

What’s a choice without an end

I knew never what it meant

Waiting for the string to unwind

To run my finger through

What a tangled mess it is, I see it now

Now’s the time to rest you said

You’ve done enough

(but where did it go)

With such clarity I see

I haven’t done that much

(but what do I know)

Can’t i see i’m waiting most my life

But i was never you

What a tangled mess we are, I see it now

Now’s the time to rest you said

You’ve done enough

(but where did it go)

With such clarity I see

I haven’t done that much

(but what do i know)

I’ll hide you beneath the floorboards

Bury you in an old shoe box, in the backyard

I’ll hide you beneath the floorboards

Bury you in an old shoe box, in the backyard

I forget you’re beneath the floorboards, I lose such track of time

I’m just a fraction of a world, indifferent to your plight

When i pulled up the floorboards, what did i expect to find

There is nothing left to see, when I question this life

Won’t you just disappear anyway

Won’t you just disappear anyway

We were so important to so few, I run my finger through

(now's the time to rest, you said, you’ve done enough)

We were so important to so few, I run my finger through

(now's the time to rest, you said, you’ve done enough)

Bones will ache forget my name

Remember there’s no such thing as fate

(i'll take my chances though, I’ll take my chances though)

I’m not afraid just sick with age

Remember to sit and wait

(just like my old man now, just like my old man now)

I’ll waste a life I’ll wait my turn

Whatever’s left does not concern

(with each passing day, each day i’m less afraid)

Afraid i can’t just toy with time

I know now what I have is mine

(nothing will ease this pain, nothing will ease this pain)

And now I’m resting my soul, I’m resting my mind

Botten zullen breken, dus het geloof zal beven

Blijkt dat alles wat ik wilde was

Enige gemoedsrust, even wat tijd

Een plek waar ik mijn hoofd kan laten rusten

Ziek van de leeftijd en je deelt mijn pijn

Blijkt dat alles wat Inf wilde was

Het touwtje losgemaakt, om te verliezen en dan te vinden

De betekenis van de turbulentie

Ik kan vertrekken, maar de kamer blijft?

Het maakte nooit wat uit

Wat is een keuze zonder einde?

Ik heb nooit geweten waar het heen ging

Knopen zijn gebonden en de randen rafelen

Het kon me nooit iets schelen

Wat is een keuze zonder einde?

Ik heb nooit geweten wat het betekende

Botten zullen breken, dus het geloof zal beven

Blijkt dat alles wat ik wilde was

Enige gemoedsrust, even wat tijd

Een plek waar ik mijn hoofd kan laten rusten

Wat is een keuze zonder einde?

Ik wist nooit wat het betekende

Wachten tot de tekenreeks is afgewikkeld

Om mijn vinger door te halen

Wat een warboel is het, ik zie het nu

Nu is het tijd om te rusten, zei je

Je hebt genoeg gedaan

(maar waar is het gebleven)

Met zo'n duidelijkheid zie ik

Ik heb niet zo veel gedaan

(maar wat weet ik)

Kan ik niet zien dat ik het grootste deel van mijn leven wacht?

Maar ik was jou nooit

Wat een verwarde puinhoop we zijn, ik zie het nu

Nu is het tijd om te rusten, zei je

Je hebt genoeg gedaan

(maar waar is het gebleven)

Met zo'n duidelijkheid zie ik

Ik heb niet zo veel gedaan

(maar wat weet ik)

Ik zal je verbergen onder de vloerplanken

Je begraven in een oude schoenendoos, in de achtertuin

Ik zal je verbergen onder de vloerplanken

Je begraven in een oude schoenendoos, in de achtertuin

Ik vergeet dat je onder de vloerplanken bent, ik verlies zo'n besef van tijd

Ik ben slechts een fractie van een wereld, onverschillig voor uw benarde situatie

Wat verwachtte ik te vinden toen ik de vloerplanken omhoogtrok?

Er is niets meer te zien als ik dit leven in twijfel trek

Verdwijn je toch niet gewoon

Verdwijn je toch niet gewoon

We waren zo belangrijk voor zo weinigen, ik ren erdoorheen

(nu is het tijd om te rusten, zei je, je hebt genoeg gedaan)

We waren zo belangrijk voor zo weinigen, ik ren erdoorheen

(nu is het tijd om te rusten, zei je, je hebt genoeg gedaan)

Botten zullen pijn doen vergeet mijn naam

Onthoud dat het lot niet bestaat

(ik grijp mijn kansen, ik grijp mijn kansen)

Ik ben niet bang gewoon ziek van de leeftijd

Vergeet niet te zitten en te wachten

(net als mijn oude man nu, net als mijn oude man nu)

Ik zal een leven verspillen, ik wacht op mijn beurt

Wat er nog over is, heeft geen betrekking op

(met elke dag die voorbijgaat, ben ik elke dag minder bang)

Bang dat ik niet gewoon met de tijd kan spelen

Ik weet nu dat wat ik heb van mij is

(niets zal deze pijn verlichten, niets zal deze pijn verlichten)

En nu rust ik mijn ziel, ik rust mijn geest