Beer Pressure - Caravels

I had it nestled there, right beside my bed

Bound in faux leather, and comfortably set

Off to the side of a life largely predisposed to ignoring it

I had it stationed there, ordered not to move

It had pitched it’s creed, what was left to do

Well you could sit and you could wait and there was not much else

But tally years as they come, mark them down one by one

Stifled dreams of mine, my claustrophobic mind

They get lost and never find their way to you

Words without a voice, our holy father’s choice

I want to be used, what good am i mute

I want you to yearn, i want my pages turned

I want to be used, to pledge myself to you

I won’t ever falter, no i’ll be forever your stubborn strength

That is a promise that i’m able to make

I won’t ever falter, no i’ll be forever your stubborn strength

I can forgive you for making me wait

You can’t reject me after all that i’ve done

While you shuffle your feet, twiddle your thumbs

I stand here before you with choice disguised as fate

I give you the world and you shove it back in my face

Hadn’t i known that salvation was prearranged

Hadn’t i known that sinning was a calculated mistake

Hadn’t i known that i was gonna need saving one day

That it’s a destiny that we share

Our god-given capacity to err

And our history of fabled opportunity

Ik had het daar genesteld, vlak naast mijn bed

Gebonden in kunstleer en comfortabel gezet

Aan de kant van een leven dat grotendeels geneigd is het te negeren

Ik had het daar gestationeerd, beval niet te bewegen

Het had zijn credo verkondigd, wat moest er nog gebeuren?

Nou, je kon zitten en je kon wachten en er was niet veel anders

Maar tel de jaren als ze komen, markeer ze een voor een

Verstikte dromen van mij, mijn claustrofobische geest

Ze raken verdwaald en vinden nooit de weg naar jou

Woorden zonder stem, de keuze van onze heilige vader

Ik wil gebruikt worden, wat heb ik eraan dempen

Ik wil dat je verlangt, ik wil dat mijn pagina's worden omgeslagen

Ik wil gebruikt worden om mezelf aan jou te beloven

Ik zal nooit wankelen, nee ik zal voor altijd je koppige kracht zijn

Dat is een belofte die ik kan maken

Ik zal nooit wankelen, nee ik zal voor altijd je koppige kracht zijn

Ik kan je vergeven dat je me hebt laten wachten

Je kunt me niet afwijzen na alles wat ik heb gedaan

Terwijl je met je voeten schuifelt, draai je met je duimen

Ik sta hier voor je met keuze vermomd als het lot

Ik geef je de wereld en jij duwt het terug in mijn gezicht

Had ik niet geweten dat redding was afgesproken

Had ik niet geweten dat zondigen een berekende fout was?

Had ik niet geweten dat ik op een dag moest sparen

Dat het een lot is dat we delen

Ons door God gegeven vermogen om fouten te maken

En onze geschiedenis van legendarische kansen