Cycle of Flame - Brymir

Faces in flames, that haunting dream

Relentless the echo of that scream

Awakened by hope, a vision seen

Faces in flames from the anvil now gleam

Never again evil men shall descend

Upon innocence for their hate to rend

This justice, sealed in corporeal form

For faces that remain, hope is born

Soul sealed in steel

Will cast into iron

Order eternal

Revealed, now kneel

Doomed to the cycle of flame

Search, now, for your graves

Those faces in flames, guiding the path

The hand of man of righteous wrath

Never again, shall that evil walk free

This justice shall find, wherever he sees

Hears what he fears, the flames that would sear

His loved ones shedding dying tears

Never again, an oath he swore

Faces in flames, the scenes of war

As flames sear the stones

The veil of hate suddenly falls

From the flames, those burning forms

Beg for mercy before the heart stalls

Pray, now, for your name

Standing midst these faces in flames

Standing midst innocence’s graves

Hearing again that tormenting scream

Crying midst a ravaged dream

So the ignorant curses the iron

The blade-bearer remains a fool

Cursed be our hearts of the tyrant

And the hand that built its tool

And so your symbol shall remain as justice

But the craftsman has known sin

A means to this heart so loveless

Shall devour its master from within

Soul sealed in steel

Will cast into iron

Order eternal

Revealed, now kneel

Doomed to the cycle of flame

Search now for your grave

Order eternal

Unseen, now kneel

Lost in the cycle of flame

Vlammende gezichten, die angstaanjagende droom

Meedogenloos de echo van die schreeuw

Ontwaakt door hoop, een visioen gezien

Gezichten in vlammen van het aambeeld glimmen nu

Nooit meer zullen slechte mannen neerdalen

Op onschuld voor hun haat te verscheuren

Deze gerechtigheid, verzegeld in lichamelijke vorm

Voor gezichten die overblijven, is hoop geboren

Ziel verzegeld in staal

Zal in ijzer gieten

Bestel eeuwig

Geopenbaard, kniel nu

Gedoemd tot de cyclus van vlammen

Zoek nu naar je graven

Die gezichten in vlammen, die het pad leiden

De hand van de man van rechtvaardige toorn

Nooit meer, zal dat kwaad vrij rondlopen

Deze gerechtigheid zal vinden, waar hij ook ziet

Hoort wat hij vreest, de vlammen die zouden schroeien

Zijn dierbaren die stervende tranen vergieten

Nooit meer, een eed die hij zwoer

Vlammende gezichten, oorlogsscènes

Terwijl vlammen de stenen schroeien

De sluier van haat valt plotseling

Van de vlammen, die brandende vormen

Smeek om genade voordat het hart tot stilstand komt

Bid nu voor je naam

Tussen deze gezichten in vlammen staan

Staande temidden van de graven van de onschuld

Weer die kwellende schreeuw horen

Huilend midden in een verwoeste droom

Dus de onwetenden vervloeken het ijzer

De mesdrager blijft een dwaas

Vervloekt zij onze harten van de tiran

En de hand die zijn gereedschap bouwde

En dus blijft je symbool als gerechtigheid

Maar de vakman heeft zonde gekend

Een middel voor dit zo liefdeloze hart

Zal zijn meester van binnenuit verslinden

Ziel verzegeld in staal

Zal in ijzer gieten

Bestel eeuwig

Geopenbaard, kniel nu

Gedoemd tot de cyclus van vlammen

Zoek nu je graf

Bestel eeuwig

Ongezien, kniel nu

Verloren in de cyclus van vlammen