The City Has Sex - Bright Eyes

The city has sex with itself, I suppose

As the concrete collides while the scenery grows

And the lonely, once bandaged, lay fully exposed

Having undressed their wounds for each other

And there’s a boy in a basement with a four-track machine

He’s been strumming and screaming all night, down there

The tape hiss will cover the words that he sings

They say it’s better to bury your sadness

In a graveyard or garden that waits for the spring to

Awake from its sleep

And burst into green

Well I’ve cried

And you’d think I’d be better for it

But the sadness just sleeps, and it stays in my spine

For the rest of my life

And I’ve learned and you’d think I’d be something more now

But it just goes to show it is not what you know

It is what you were thinking

At the time

This feeling’s familiar, I’ve been here before

In a kitchen this quiet I waited for

A sign or just something that might reassure me of anything close To meaning or

motion with a reason to move

I need something I want to be close to

And I scream

But I still don’t know why I do it

Because the sound never stays, it just swells and decays

So what is the point?

Why try to fight what is now so certain?

The truth is all that I am is a passing event

That will be forgotten

De stad heeft seks met zichzelf, denk ik

Terwijl het beton botst terwijl het landschap groeit

En de eenzame, eenmaal verbonden, lag volledig bloot

Na hun wonden voor elkaar te hebben ontkleed

En er is een jongen in een kelder met een viersporige machine

Hij heeft de hele nacht getokkeld en geschreeuwd, daar beneden

Het gesis van de band bedekt de woorden die hij zingt

Ze zeggen dat het beter is om je verdriet te begraven

Op een kerkhof of tuin die wacht op de lente

Wakker uit zijn slaap

En barstte in groen

Nou ik heb gehuild

En je zou denken dat ik er beter voor zou zijn

Maar het verdriet slaapt gewoon, en het blijft in mijn rug

Voor de rest van mijn leven

En ik heb geleerd en je zou denken dat ik nu iets meer zou zijn

Maar het laat alleen maar zien dat het niet is wat je weet

Het is wat je dacht

Toen

Dit gevoel is bekend, ik ben hier eerder geweest

In een keuken waar ik zo stil op wachtte

Een teken of gewoon iets dat me zou kunnen geruststellen van iets dat in de buurt komt van de betekenis of

beweging met een reden om te bewegen

Ik heb iets nodig waar ik dicht bij wil zijn

En ik schreeuw

Maar ik weet nog steeds niet waarom ik het doe

Omdat het geluid nooit blijft, het zwelt en sterft af

Dus wat is het punt?

Waarom proberen te vechten tegen wat nu zo zeker is?

De waarheid is dat alles wat ik ben een voorbijgaande gebeurtenis is

Dat wordt vergeten