Poison Oak - Bright Eyes

Poison Oak some boyhood bravery.

when the telephone was a tin can on a string.

and I fell asleep with you still talking to me.

you said you weren’t afraid to die.

In polaroids you were dressed in women’s clothes.

were you made ashamed whyd you lock them in the drawer.

And I don’t think that I ever loved you more.

Than when you turned away.

When you slammed the door.

When you stole the car drove towards Mexico.

And you wrote bad checks just to fill your arm.

I was young then I still believed in war.

But let the poets cry themselves to sleep.

and all their tearful words could turn back into steam.

me Im a single cell on a serpants tongue.

and theres a muddy field where a garden was

and I’m glad you got away.

but I’m still stuck out hear.

my clothes are soaking wet from your brothers tears.

And I never thought this life was possible.

You’re the yellow bird that I’ve been waiting for.

The end of paralysis I was a statuette

Now I’m drunk as hell on a piano bench,

And when I press the keys it all gets reversed.

The sound of lonliness makes me happier.

Poison Oak wat jongensmoedigheid.

toen de telefoon nog een blikje aan een touwtje was.

en ik viel in slaap terwijl je nog steeds tegen me praat.

je zei dat je niet bang was om te sterven.

In polaroids was je gekleed in vrouwenkleren.

schaamde je je waarom je ze in de la opsloot.

En ik denk niet dat ik ooit meer van je heb gehouden.

dan toen je je afkeerde.

Toen je de deur dichtsloeg.

Toen je de auto stal reed je richting Mexico.

En je schreef ongedekte cheques uit om je arm te vullen.

Ik was jong toen ik nog in oorlog geloofde.

Maar laat de dichters zichzelf in slaap huilen.

en al hun betraande woorden konden weer in stoom veranderen.

ik ben een eencellige op een slangentong.

en er is een modderig veld waar een tuin was

en ik ben blij dat je weg bent.

maar ik zit nog steeds vast hoor.

mijn kleren zijn drijfnat van de tranen van je broers.

En ik had nooit gedacht dat dit leven mogelijk was.

Jij bent de gele vogel waar ik op heb gewacht.

Het einde van de verlamming was ik een beeldje

Nu ben ik dronken als de hel op een pianobank,

En als ik op de toetsen druk, wordt alles omgekeerd.

Het geluid van eenzaamheid maakt me gelukkiger.